Skip to main content

Rreth meje


Unë jam Rea ose ndryshe një RE e vetëquajtur. 

Ndryshe nga studimet e mia, pasionet nuk lidhen me shifrat, por me artin dhe letërsinë. Zgjedhja e profesionit tim ishte diametralisht e kundërt nga ajo që të gjithë prisnin nga unë. Letërsia është dashuria ime e parë, por unë nuk doja të kufizohesha vetëm në këtë fushë. Vendosa të studioj mbi botën financiare dhe atë bankare për të pasur një formim më të kompletuar dhe pse jo, për të zhvilluar disa aftësi sipërmarrëse, të cilat në të ardhmen mund të më drejtojnë në udhën e kthimit të pasionit tim të parë në biznes.



Ideja për të pasur një blog, i cili i kushtohet tërësisht botës së letrave, librave, letërsisë dhe dashurisë sime për të shkruarit ka lindur vite më parë, kur isha rreth 16 vjeç. Duke pasur parasysh se miqtë dhe të afërmit më kërkonin gjithnjë sugjerime në lidhje me librat dhe letërsinë, mendova që këto informacione mos të kufizohen vetëm në rrethin tim të ngushtë. 


Kështu, rreth njëzetekatër muaj më parë lindi “Një tufë rrezesh nëpër RE”.  
Kuptimi i emrit  të blogut mund të interpretohet në disa këndvështrime. Së pari, rëndomtë  thuhet se realiteti i hidhur tregon që të rinjtë lexojnë pak dhe kjo është tepër e trishtë, kështu blogu kërkon t’i sjellë pakëz dritë diturie kësaj reje të errët dembelizmi. Së dyti, përditshmëria jonë jo rrallë herë është e pushtuar prej monotonisë dhe blogu shërben pikërisht për të përçuar një frymëmarrje diellore në jëtët tona.

Blogu u krijua për të shërbyer si një urë lidhëse mes të rinjve dhe librave, të cilët për hir të së vërtetës, kohët e fundit duken të  braktisur prej lexuesve.

Gjithashtu jam e përfshirë në rrethin e bloggereve të Revistës Class, ku jap sugjerimet e mia në lidhje me librat.

Comments

Popular posts from this blog

‘’Shtëpia misterioze’’, kënaqësia e ditëve të verës

Java fluturoi dhe takimi i përhershëm i së shtunës me një libër ndër duar na gjeti në bregun e detit, me aromën e kripes e të rërës. Këtë javë në #njetuferrezeshneperre do flasim për një nga autorët më të mëdhenj francez. Në të vërtetë nuk është   hera e parë që sugjerojmë një libër të Honore de Balzak, por veprat e tij realiste, të bukura, njerëzore e të vërteta nuk mund të bëhen kurrë të përsëritura. Këtë javë do flasim për ‘’Shtëpia misterioze’’, një tregim i shkurtër i Balzakut. ‘’Shtepia misterioze’’ është botuar për herë të parë më 1831 dhe është pjesë e ‘’Komedisë Njerëzore’’. Ky tregim nis me mister që në faqet e para të tij. Dr. Horace Bianchon haset gjatë qëndrimit të tij në qytetin e Vendôme me një shtepi mistike, ku pemët, barishtet e gjelbërimi kishte gjalluar si pa të keq, e ku zogjtë, zvarranikët, macet e brejtësit bashkëjtonin e zhurmonin në shtepinë e braktisur, të cilën me shumë gjasa e gjenin si të tyren. Gjithcka që e bënte shtëpinë misterioze e ci...

Rrugëtimi për një vit magjik

Javët e para të vitit hasemi më një trysni të vazhdueshme në rrjete sociale, ku çdokush nis të shpalosë eksperiencat e tij të suksesit lidhur me menaxhimin e kohës e jetës. Nga të gjitha anët vërshojnë reklama fletoresh, axhendash, blloqesh e kushdo mundohet të tregojë sesi të  marrësh më të mirën e vitit tënd të ri. Gjithnjë më kanë pëlqyer nisjet nga e para, ku duket se me një valixhe plot ëndrra planifikon rrugëtimin tënd për vitin që të pret, por nganjëherë i gjithë ky kujdes për të matur sekondin e minutin e çdo dite, të bën të harrosh të jetosh. Me siguri, pjesa më e madhe e atyre që po lexojnë këto rreshta përballet çdo ditë me një ditë të ngarkuar në punë; të papritura frustruese sapo dalin nga shtëpia; përgjegjësi familjare; presioni për të dhënë maksimumin në çdo gjë që bëjnë etj. Nganjëherë të gjitha këto objektiva me të cilat mbushim jetën tonë të përditshme, vetëm sa na pengojmë të marrim vertëtë më të mirën e produktivitetit tonë. Kështu, lehtësisht e pa këshilla ...

Vargjet e lira dhe mesazhet e Migjenit

Në letersinë shqipe, kur në mendje na vijnë vargjet e lira dhe një ndryshim rrënjësor i formës dhe përmbajtjes të zakontë të poezive, menjëherë na kujtohet Migjeni dhe vargjet e tij të lira. Poezitë e tij janë një paraqitje e zhveshur e realitetit të dhimbshëm, e botës së harruar, e problemeve ekzistencialiste dhe e fenomeneve të cilat dukeshin të rëndomta dhe nuk fliteshin në letërsi, me mendimin se Shqipëria kishte nevojë për patriotizëm dhe atdhedashuri për të ngritur në piedestal frymën atdhetare, përpara problemeve të rënda të përditshmërisë. Vargjet e lira të Migjenit hodhën poshtë të gjitha kufijtë, barrierat dhe klishet. Forma e tyre ishte e crregullt, e lirë dhe e pakufizuar nga kanone të paracaktuar, rimë apo ritëm i brendshëm. Më e lirë akoma ishte përmbajtja, e cila u kthye në himn për kryengritjen kunder varfërisë, padrejtësisë, urisë dhe dhimbjes njerëzore. Vepra ndahet në disa pjesë: Së pari,  Këngët e pakëndueme , të cilat shfaqin një rebelizem t...

Shkruhemi së bashku

Name

Email *

Message *