Drama komplekse e Artur Miller

Libri i mesjavës në  ‘’Një tufë rrezesh nëpër RE’’ i dedikohet një vepre tepër të veçantë prej strukturës, përmbajtjes dhe mesazheve, të cila përcjell.

Drama ‘’Pamje nga ura’’ e autorit të mirënjohur Artur Miller është botuar për herë të parë më vitet 1955-1956.Ngjarjet e veprës marrin jetë në një prej lagjeve pranë urës së Bruklinit, në Amerikën e viteve ’50. Lagja Red Huk, e njohur prej banorëve të saj, dokerët italian, të cilët ishin zhvendosur si emigrantë në Amerikë.

Situata ekonomike dhe ajo politike ishin komplekse dhe këto problematika bëhen të qarta tëksa rrëfehen vuajtjet dhe mundimet e emigrantëve. Gjithë vorbulla e rrëfimit ndriçohet nga prozhektorët në familjen e Edi Karbones, me origjinë italiane, e cila hap dyertë e shtëpisë për dy vëllezërit Marko e Rudolfo. Historitë, vuajtjet dhe problemet e emigrantëve ngjyrosen me të njejtat ndjesi e harrohen nacionalitetet. Për të ndihmuar e mirëpritur dy emigrantë, familja e Edit sakrifikon disa komoditete më pak për të ofruar një ndihmë më shumë dy të rinjëve, të cilët i kujtonin udhën e emigrimit nëpër të cilën kishin shkelur vite më parë, mjerimin dhe përpjekjet për të siguruar një mirëqënie të lartë e statusin e një qytetari legal amerikan.

Familja e Edit krijon përshtypjen e një dashurie të vërtetë e të pakushtëzuar, por e vërteta qëndron larg saj. Së bashku me të shoqen Beatriçen, Edi prej vitesh ka rritur Katerinen, mbesën e gruas së tij, e mbetur e vetme pas fatkeqësisë së ndodhur në familjen e saj. Edi e Beatriçe janë treguar prindër të mirë e të devotshëm, por tanimë që Katerina ka rrumbullakosur të tetëmbëdhjetat e saj, e zbukuruar dhe e shëndërruar në një zonjushë, në sytë e Edit nuk është më e bija.

Rastësia, e cila sjell dhe dramën në familje bën që Katerina të dashurohet me Rudolfin, vëllain e vogël dhe kjo marrëdhënie është e papranueshme në këndvështrimin e Edit. Ai gjendet mes një dileme të veshtirë, ku ndjenjat dhe morali nuk gjejnë më fillin e njëra tjetrës.

Në  çaste të turbullta, kur prevalon ndjenja dhe i janë errur sytë, Edi denoncon Rudolfin, në mënyrë anonime pranë zyrës së shërbimit të emigracionit. Ky veprim i paarsyeshëm nxjerr në pah haptazi mospranimin e marrëdhënies së dy të rinjve dhe njëkohësisht një pranim të brendshëm të ndjenjave të tij të pajustifikueshme.

Nëpërmjet personazhit të Edit, Milleri vendos në qëndër të vëmëndjes edhe njëhërë betejat e brendshme të individit dhe luftën mes ndjesisë e logjikës. Milleri mundohet të zhveshi kompleksitetin njerëzor duke i vendosur personazhet në situata të tensionuara dhe të vështira. Gjithashtu, fenomeni i emigracionit paraqitet real dhe aktual, me dramaticitetin dhe mundin, i cili karakterizon jetën e çdo mërgimtari kurdoherë.

Ju ftoj në leximin e ‘’Pamja nga ura’’, dramën e cila do ju bëjë të zgjidhni disa nga dilemat më enigmatike e njëkohësisht do rrëfejë peripecitë e kërkimit të një jete më të mirë në tokën e premtuar.

Lexohemi së shpejti,

©RE

*Ky artikull nuk lejohet të ribotohet pa lejen e autores. 

Kontaktoni: njetuferrezeshneperre@gmail.co