Vajzat kanë atdhe

Kohët e fundit më duket sikur jetoj në faqet e romanit ‘’Kukullat nuk kanë atdhe’’ shkruar nga Flutura Açka. Gjithcka vërtitet rreth kukullash, çdonjera nga ne duket sikur shihet si një kukull pavarësisht përpjekjeve, stërmundimeve, arsimimit, rezultateve. Anjëherë nuk më ka pëlqyer diskutimi mbi feminizmin a maskilizmin; pushtetin absolut e të padiskutueshëm, sepse secili nga këto koncepte është një qasje ekstremesh, ndërsa unë jam një individ që admiroj ekuilibrat.

Realiteti tregon se kukullat nuk janë vetëm pa atdhe, por edhe pa familje, pa dashamirës, pa shoqëri, por mbi të gjitha po humbasin edhe veten. Tranzicioni i rrënjosur e që nuk di të marri udhë solli pasoja të mëdha në këtë shoqëri dilemash, qysh prej gjenezës. Vite më parë mes lindjes e perëndimit; më vonë mes komunizmit e demokracisë; tanime mes oligarkisë e largimit, por kukullat mbetën gjithnjë nën hije.

Shkëlqimi i syve zbehet kur lind një vajzë. Kufizimet ndaj saj tregojnë për një vajzë të denjë, bindja e saj tregon për një grua të përulur në të ardhmen , mungesa e saj e lirisë për të ëndërruar e vendimarrjes dhe dhënia e frerëve të jetës së saj burrave tregon respektin për babain, vëllain, bashkëshortin.

Nuk është e lehtë të jësh kukull, në duartë e të pagdhëve, të njerëzve me shumë pushtet e para, por pak dije e kulturë. Nuk është e lehtë të jetosh në një shoqëri plot rreziqe e paragjykime, ku fajtor është gjithnjë viktima e i pafaj fajtori. Madje viktima paragjykohet, nëpërkëmbet e duhet të mësohet me gjithë vrerin që do derdhet lum mbi të, ndërsa fajtori justifikohet, mbase në arrati, pa idenditet e me një ndërgjegje të pacënuar.

Vajzat e gratë në Shqipëri kanë nevojë të ndihen të vlerësuara, të barabarta, të dashura. Në vendin tonë duhet të flakim tutje kukullat e të admirojmë vajzat, të cilat duhet të gëzojnë mbrojtjen në këtë atdhe.

Unë jam ëndërrimtare, por ëndrrat nuk janë për kukullat si ne. Heshtjes i ka ardhur fundi, po ashtu edhe durimit.  Kjo nuk është një thirrje për vajzat as për gratë, sepse unë nuk besoj te lëvizjet seksiste. Kjo është kujë për të tërhequr vëmendjën e cdo individi, që beson në unitet e dashuri.

Vetëm dija dhe dashuria do e shpëtojnë këtë vend!


©RE

*Ky artikull nuk lejohet të ribotohet pa lejen e autores. 
Kontaktoni: njetuferrezeshneperre@gmail.com