Skip to main content

Lejoi engjejt te te mbrojne đŸ‘Œ








Kete mbremje qendron krah meje, mendueshem dhe heshtur. Asnje pershperitje nuk degjohet, asnje tingull nuk krijohet prej zerit tend. Ne thellesine e syve te tu, shoh gelimin e nje beteje te forte.
Lufta me demonet qe flejne ne mendjen tende eshte e dhimbshme. Demonet flasin pas teje dhe britmat e tyre oshetijne frikshem, shtyjne komplekset e tua te dominojne, nxisin ambicen, shtojne inatet, ngrejne nje mbreteri mllefi nga hiri e te bejne ty nje njeri egocentrik qe jeton per t'i dhene jete atyre. Ata marrin shpirt nga mendja jote e te lene ty pa fryme, me vdekje,me frike.

Zeri i erret te therret duke te kerkuar ta ndjekesh, ti besosh, te besh ashtu si ai thote. Ai kerkon te dominoje ndjenjat e tua, te pushtoje mendimet e te shkaterroje zemren. Lufta me demonet te cmend, te tundon te ezauron.

Po fundja si do e kuptoje vleren e engjejve te tu me prekje hyjnish e petka te bardha, me krahe puplash e arome miresie, nese demonet e erret me sy te kuq e shpirt djallezor  nuk do ekzistonin?
Engjejt mireplote, me aureolat e tyre plot drite e dashuri e kthejne luften mes teje dhe demoneve te mallkuar,ne nje drite te forte, verbuese por shpresedhenese. Engjejt e tu nuk te braktisin kurre. Ata ushqejne forcen tende per te luftuar me frikerat, cudite qe shkelin ne koken tende e dhimbjet qe leshon shpirti yt prej betejes se lashte sa vete bota.

Luftoi demonet e leri te rendin larg mendjes tende e fli qetesisht sonte prane meje. Lejoi engjejt te te mbrojne...

©RE
Etiketimet:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Vargjet e lira dhe mesazhet e Migjenit

NĂ« letersinĂ« shqipe, kur nĂ« mendje na vijnĂ« vargjet e lira dhe njĂ« ndryshim rrĂ«njĂ«sor i formĂ«s dhe pĂ«rmbajtjes tĂ« zakontĂ« tĂ« poezive, menjĂ«herĂ« na kujtohet Migjeni dhe vargjet e tij tĂ« lira. PoezitĂ« e tij janĂ« njĂ« paraqitje e zhveshur e realitetit tĂ« dhimbshĂ«m, e botĂ«s sĂ« harruar, e problemeve ekzistencialiste dhe e fenomeneve tĂ« cilat dukeshin tĂ« rĂ«ndomta dhe nuk fliteshin nĂ« letĂ«rsi, me mendimin se ShqipĂ«ria kishte nevojĂ« pĂ«r patriotizĂ«m dhe atdhedashuri pĂ«r tĂ« ngritur nĂ« piedestal frymĂ«n atdhetare, pĂ«rpara problemeve tĂ« rĂ«nda tĂ« pĂ«rditshmĂ«risĂ«. Vargjet e lira tĂ« Migjenit hodhĂ«n poshtĂ« tĂ« gjitha kufijtĂ«, barrierat dhe klishet. Forma e tyre ishte e crregullt, e lirĂ« dhe e pakufizuar nga kanone tĂ« paracaktuar, rimĂ« apo ritĂ«m i brendshĂ«m. MĂ« e lirĂ« akoma ishte pĂ«rmbajtja, e cila u kthye nĂ« himn pĂ«r kryengritjen kunder varfĂ«risĂ«, padrejtĂ«sisĂ«, urisĂ« dhe dhimbjes njerĂ«zore. Vepra ndahet nĂ« disa pjesĂ«: SĂ« pari,  KĂ«ngĂ«t e pakĂ«ndueme , tĂ« cilat shfaqin njĂ« rebelizem tĂ« au
Post a Comment
Lexo më shumë

‘’Katedralja e Parisit’’ dhe madhĂ«shtia e Hygo

Java duket se fluturon e bashkĂ« me tĂ« vjen dita kur prezantojmĂ« me ju leximin e kohĂ«ve tĂ« fundit. Nga njĂ« bisedĂ« me njĂ« mikeshĂ« tĂ« krijuar sĂ« fudmi, me tĂ« cilĂ«n jemi gjendur nĂ« Klubin e Librit #rrembelibrin, mu kujtua njĂ« nga librat, qĂ« kam lexuar mĂ« me dĂ«shirĂ« gjatĂ« viteve tĂ« gjimnazit, ‘’Katedralja e Parisit’’ shkruar nga Viktor Hygo. Vrapova drejt bibliotekĂ«s sĂ« familjes dhe iu riktheva kĂ«saj kryevepre botĂ«rore qĂ« atĂ« natĂ«. Nuk munda ta lĂ«shoja nga duart deri ditĂ«n e ardhshme dhe nĂ« mendje mĂ« vĂ«rshonin dhe njĂ« herĂ« tĂ« gjitha ngjarjet e rikujtuara e cdo emocion, tĂ« cilin kisha pĂ«rjetuar nĂ«pĂ«rmjet kĂ«tij libri. Viktor Hygo konsiderohet si njĂ« nga autorĂ«t mĂ« tĂ« mĂ«dhenj tĂ« letĂ«rsisĂ« frĂ«nge e njĂ«kohĂ«sisht tĂ« asaj botĂ«rore. I njohur ndryshe si babai i romantizmit, nĂ« veprat e tij dallohet qartĂ« prania e rĂ«ndĂ«sishme e konceptit "turmĂ«" dhe pikĂ«risht kjo pĂ«rbĂ«n njĂ« nga idetĂ« themeltare tĂ« tij, ku sipas tij para feudalĂ«ve qĂ«ndrojnĂ« me autoritetin maksimal pĂ«r
Post a Comment
Lexo më shumë

‘’ShtĂ«pia misterioze’’, kĂ«naqĂ«sia e ditĂ«ve tĂ« verĂ«s

Java fluturoi dhe takimi i pĂ«rhershĂ«m i sĂ« shtunĂ«s me njĂ« libĂ«r ndĂ«r duar na gjeti nĂ« bregun e detit, me aromĂ«n e kripes e tĂ« rĂ«rĂ«s. KĂ«tĂ« javĂ« nĂ« #njetuferrezeshneperre do flasim pĂ«r njĂ« nga autorĂ«t mĂ« tĂ« mĂ«dhenj francez. NĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ« nuk Ă«shtĂ«   hera e parĂ« qĂ« sugjerojmĂ« njĂ« libĂ«r tĂ« Honore de Balzak, por veprat e tij realiste, tĂ« bukura, njerĂ«zore e tĂ« vĂ«rteta nuk mund tĂ« bĂ«hen kurrĂ« tĂ« pĂ«rsĂ«ritura. KĂ«tĂ« javĂ« do flasim pĂ«r ‘’ShtĂ«pia misterioze’’, njĂ« tregim i shkurtĂ«r i Balzakut. ‘’Shtepia misterioze’’ Ă«shtĂ« botuar pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« mĂ« 1831 dhe Ă«shtĂ« pjesĂ« e ‘’KomedisĂ« NjerĂ«zore’’. Ky tregim nis me mister qĂ« nĂ« faqet e para tĂ« tij. Dr. Horace Bianchon haset gjatĂ« qĂ«ndrimit tĂ« tij nĂ« qytetin e VendĂŽme me njĂ« shtepi mistike, ku pemĂ«t, barishtet e gjelbĂ«rimi kishte gjalluar si pa tĂ« keq, e ku zogjtĂ«, zvarranikĂ«t, macet e brejtĂ«sit bashkĂ«jtonin e zhurmonin nĂ« shtepinĂ« e braktisur, tĂ« cilĂ«n me shumĂ« gjasa e gjenin si tĂ« tyren. Gjithcka qĂ« e bĂ«nte shtĂ«pinĂ« misterioze e cimbis
Post a Comment
Lexo më shumë

Shkruhemi së bashku

Name

Email *

Message *