Pas dyerve te mbyllura...

''E verteta te shkund, por nuk te shkaterron!'', -keshtu e nise biseden me mua sot, teksa erdha vrapimthi e as me pyete nese ndihesha mire , nese dita qe kisha kaluar kishte qene nje makth a nje zakonshmeri. Asnje pershendetje dhe mu duke arrogant. As une nuk denjova te pyesja nese ishe mire a keq, sepse e di qe une jam ditari yt, vendi ku ti shfryhesh, shpatulla ku ti qan, dora qe te ngre kur rrezohesh, zeri qe te pershperit se ti do tja dalesh.

Nje perplasje e rastesishme e deres, te cilen era e ftohte e solli si ndeshkim per ty, te beri te shkundeshe, u shkunde njesoj sikur kjo dere te ishte e verteta. Pashe ankth ne syte e tu, disi re ne mendime dhe besova se mbase po flisje kuturu per ngjyren gri.

''Ngjyra gri me krijon nje mori pershtjellimesh,''- me the, e une nuk te nderpreva por prisja te mesoja per ndjesite e tua, te cilat nuk lodhem kurre se degjuari.
Dyerte ne shtepine tende te femijerise paskeshin qene ngjyre gri, e ti nuk i pelqeje aspak. Me kutine e pare te ngjyrave te drunjta, qe gjyshja e embel te kish dhuruar kur ishe ende pa shkuar ne kopesht, paske zhgarravitur cdo cep dere dhe kishe vizatuar vetem Diej. Nje diell te kuq, nje diell jeshil, nje diell bojeqielli e nje diell lejla, por asnje diell te verdhe o portokalli. Arsyen nuk mundesh ta shpjegosh as sot, por the se ti e ndjeje se dielli i vertete, ai i arti lart ne qiell, nuk i sillte femijerise tende mjaftueshem ngrohtesi, prandaj nise te provosh se mos valle ishte faji i ngjyrave.

Perplasjet e dyereve gri te piset, te shfaqen dhe sot si kujtime te largeta, por te dhimbshme. Nje kristal i thyer ne kuzhine, nje cjerrje zeri burreror, e nje e qare therrese e cila humbiste nga degjimi yt pas nje dere te mbyllur me force. Kjo ndodhte cdo dite, e ti pas cdo dere te mbyllur shihje diej shumengjyresh. Te gjithe vogelushet gjejne nje femijeri te gatshme, plot dashuri, lodra e perkujdesje. Ti gjete vetem nje vegjeli e te tjerat ia fale vetes.

Gjumi nuk te merrte kurre me nje ledhatim neper floket e bukur te verdhe, as me nje puthje te embel nder faqe e aq me pak me nje ze te dashur teksa bente lloj-lloj lekundjesh per te argetuar ty me nje perralle. Ti te gjitha keto i krijoje vete, sepse nje femije i zgjuar, i cili nuk gjen asgje vec te vertetes, shkundet edhe rritet i forte si nje lis.

Per te milionten here ne jeten time, teksa humba thelle ne syte e tu te medhenj, plot shkelqim, shprehes me ngjyren e erret te geshtenjeve te pjekura, u kujtova se jam nje njeri me fat qe degjoj cdo dite e cdo nate, te vertetat tundese te dikujt qe pa te verteten do te vdiste pa ajer...

©RE

Comments

‘’Shtëpia misterioze’’, kënaqësia e ditëve të verës

Java fluturoi dhe takimi i përhershëm i së shtunës me një libër ndër duar na gjeti në bregun e detit, me aromën e kripes e të rërës. Këtë javë në #njetuferrezeshneperre do flasim për një nga autorët më të mëdhenj francez. Në të vërtetë nuk është hera e parë që sugjerojmë një libër të Honore de Balzak, por veprat e tij realiste, të bukura, njerëzore e të vërteta nuk mund të bëhen kurrë të përsëritura. Këtë javë do flasim për ‘’Shtëpia misterioze’’, një tregim i shkurtër i Balzakut. ‘’Shtepia misterioze’’ është botuar për herë të parë më 1831 dhe është pjesë e ‘’Komedisë Njerëzore’’. Ky tregim nis me mister që në faqet e para të tij. Dr. Horace Bianchon haset gjatë qëndrimit të tij në qytetin e Vendôme me një shtepi mistike, ku pemët, barishtet e gjelbërimi kishte gjalluar si pa të keq, e ku zogjtë, zvarranikët, macet e brejtësit bashkëjtonin e zhurmonin në shtepinë e braktisur, të cilën me shumë gjasa e gjenin si të tyren. Gjithcka që e bënte shtëpinë misterioze e ci...

Lexo më shumë

Rrugëtimi për një vit magjik

Javët e para të vitit hasemi më një trysni të vazhdueshme në rrjete sociale, ku çdokush nis të shpalosë eksperiencat e tij të suksesit lidhur me menaxhimin e kohës e jetës. Nga të gjitha anët vërshojnë reklama fletoresh, axhendash, blloqesh e kushdo mundohet të tregojë sesi të marrësh më të mirën e vitit tënd të ri. Gjithnjë më kanë pëlqyer nisjet nga e para, ku duket se me një valixhe plot ëndrra planifikon rrugëtimin tënd për vitin që të pret, por nganjëherë i gjithë ky kujdes për të matur sekondin e minutin e çdo dite, të bën të harrosh të jetosh. Me siguri, pjesa më e madhe e atyre që po lexojnë këto rreshta përballet çdo ditë me një ditë të ngarkuar në punë; të papritura frustruese sapo dalin nga shtëpia; përgjegjësi familjare; presioni për të dhënë maksimumin në çdo gjë që bëjnë etj. Nganjëherë të gjitha këto objektiva me të cilat mbushim jetën tonë të përditshme, vetëm sa na pengojmë të marrim vertëtë më të mirën e produktivitetit tonë. Kështu, lehtësisht e pa këshilla ...

Lexo më shumë

Katër shkrimtarët që behen pjesë e bibliotekës sime me çdo botim

Librat janë si miqtë që nuk të braktisin as kur je gati të arratisesh prej gjithë botës. Nëpërmjet një magjie pak të shpjeguar ato ndërhyjnë në gjak e deje për të të mbushur me energjinë e pashterrshme të miliona jetëve të tjera. Unë jam e mendimit se shpenzimet në blerjen e librave nuk janë kurrë të shkuara dëm, pavarësisht se çfarë parapëlqen secili lexues. Gjithashtu, jam skeptike për të përcaktuar “libra të mirë” e “libra të këqinj”, siç rëndomtë dëgjojmë këtu-atje të flitet. Megjithatë, pavarësisht se librat para se t’i mbështjell me ngrohtësinë e bibliotekës sime i studioj me kujdes prej pasionit tim fanatik, sot dua të ndaj me ju disa shkrimtarë, librat e të cilëve i blej pa u menduar dy herë. Në gjuhën e libërdashësve (mos u habit, ne kemi gjuhën tonë), termi i autorëve që i blen në çdo botim të ri të tyre konsiderohet “ shkrimtarët auto- të blerë”. Në këtë listë vendosa të përfshij dy autor shqiptare e dy të letrave botërore, të gjithë klasik të g...

Lexo më shumë

Një tufë rrezesh nëpër RE ⛅

Search This Blog