Skip to main content

Pesë këshilla para se të nisësh të shkruash esen e rradhës





Eseja është një sprovë, e cila gërsheton mendimet, argumentet, kundërshtimet dhe shprehitë me njëra-tjetrën, me qëllim realizimin e prezantimit të opinionit tënd mbi një temë të caktuar. 

Gjatë viteve të shkollës, esetë kthehen në një nga detyrat më të pandara, në lënde të ndryshme, por sidomos në atë të letërsisë. Në fillim të gjithë hasin vështirësi me to, duke pasur parasysh sesa lehtë shprehej mendimi për tema të ndryshme gjatë klasave më të ulëta, mirepo gjimnazi është pikërisht hapi i një individi më të pjekur ku cdo fjalë e shprehur merr peshë më të madhe dhe ku mënyra e prezantimit të mendimit tënd tregon shumë për botëkuptimin dhe edukimin tënd.

Në vazhdim do të ndaj me ju disa këshilla praktike se si të përmirësoheni në shkrimin e eseve.

1. Shkruaj, shkruaj, shkruaj.

Të ushtrohesh do të thotë të mesosh. Një nga armët e tua më të forta kur vjen puna tek perfeksionimi në shkrimin e eseve duhet të jetë durimi. Askush nuk lindi duke ditur të shkruajë ese të përsosura dhe mbresëlënëse, por gjithcka arrihet me punë. Esetë janë një përpjekje e vazhdueshme dhe një ''shtrydhje'' e mendimeve në bashkëpunim me një hulumtim në fjalorin tend, për të zgjedhur fjalët më të mira, më kuptimplota dhe ato qe tregojnë se ti nuk je rastesisht duke shkruar një ese të arrirë.

2. Blloku i shënimeve duhet të bëhet miku yt më i mirë.

Një ide e mirë për të mbajtur mend fjalë të reja, për t'i përdorur në vazhdim dhe për t'i bërë pjesë të eseve të tua është të mbash shënim cdo fjalë që të tingëllon e duhura për esen tende të rradhës  dhe që të lë përshtypje. Mos harro të nenvizosh cdo fjale të re, të mundohesh t'i gjesh kuptimin dhe të lexosh sa më shumë libra. Këto janë mënyrat e vetme që fjalori yt të jetë i pasur dhe mos të vështirësohesh për të gjetur fjalë të larmishme në esen tënde.

3. Mos lejo që shkrimi i parë të jetë përfundimtari.

Një ese e mirë nuk shkruhet dot përnjëhere, prandaj mos u cudit nësë do të them se esetë e mia me të vlerësuara janë shkruar e rishkruar rreth pesë herë. Draft-i i parë i tyre më shumë ngjan me shkarravina të crregullta sesa një ese e mirëfilltë dhe pas cdo rishqyrtimi përfundimi është më i mirë. Pra, eseja nuk është për dembelët, por kjo nuk do të thotë se nuk arrihet edhe nga ata, nëse punojnë shumë.

4. Më përpara planifiko.

 Para se të nisësh të hedhesh rreshta në letër, në fillim bëj një listë me gjithcka për të cilën do doje të shkruaje dhe vetëorganizohu. Plani paraprak është një ndihmë e vyer për esenë sepse gjithcka mirëorganizohet me detaje dhe asnjë rresht nuk i mbetet rastesisë.

5. Krijo.

Një ese e mirë të bën të mendosh përtej asaj që është shkruar, të lë mbresa dhe të rikthen përjetime ose të bind mbi një ceshtje të caktuar. Eseja është një shkrim, i cili i përmbahet disa rregullave që do ishte mirë të mos shkelen (për këto do të flasim në javët në vazhdim) , megjithatë ji kreativ dhe shpreh lirisht veten. 

Për ta përmbledhur, të gjithë mund të kemi nevojë të përmirësohemi në shkrimin e eseve, prandaj mos u shqetësoni edhe nëse herë pas here mesuesja ju ka kritikuar. Kritikat kthejini në pika të forta dhe mos hiqni dorë lehtë.

©RE

Comments

Popular posts from this blog

Vargjet e lira dhe mesazhet e Migjenit

Në letersinë shqipe, kur në mendje na vijnë vargjet e lira dhe një ndryshim rrënjësor i formës dhe përmbajtjes të zakontë të poezive, menjëherë na kujtohet Migjeni dhe vargjet e tij të lira. Poezitë e tij janë një paraqitje e zhveshur e realitetit të dhimbshëm, e botës së harruar, e problemeve ekzistencialiste dhe e fenomeneve të cilat dukeshin të rëndomta dhe nuk fliteshin në letërsi, me mendimin se Shqipëria kishte nevojë për patriotizëm dhe atdhedashuri për të ngritur në piedestal frymën atdhetare, përpara problemeve të rënda të përditshmërisë. Vargjet e lira të Migjenit hodhën poshtë të gjitha kufijtë, barrierat dhe klishet. Forma e tyre ishte e crregullt, e lirë dhe e pakufizuar nga kanone të paracaktuar, rimë apo ritëm i brendshëm. Më e lirë akoma ishte përmbajtja, e cila u kthye në himn për kryengritjen kunder varfërisë, padrejtësisë, urisë dhe dhimbjes njerëzore. Vepra ndahet në disa pjesë: Së pari,  Këngët e pakëndueme , të cilat shfaqin një rebelizem të au

‘’Katedralja e Parisit’’ dhe madhështia e Hygo

Java duket se fluturon e bashkë me të vjen dita kur prezantojmë me ju leximin e kohëve të fundit. Nga një bisedë me një mikeshë të krijuar së fudmi, me të cilën jemi gjendur në Klubin e Librit #rrembelibrin, mu kujtua një nga librat, që kam lexuar më me dëshirë gjatë viteve të gjimnazit, ‘’Katedralja e Parisit’’ shkruar nga Viktor Hygo. Vrapova drejt bibliotekës së familjes dhe iu riktheva kësaj kryevepre botërore që atë natë. Nuk munda ta lëshoja nga duart deri ditën e ardhshme dhe në mendje më vërshonin dhe një herë të gjitha ngjarjet e rikujtuara e cdo emocion, të cilin kisha përjetuar nëpërmjet këtij libri. Viktor Hygo konsiderohet si një nga autorët më të mëdhenj të letërsisë frënge e njëkohësisht të asaj botërore. I njohur ndryshe si babai i romantizmit, në veprat e tij dallohet qartë prania e rëndësishme e konceptit "turmë" dhe pikërisht kjo përbën një nga idetë themeltare të tij, ku sipas tij para feudalëve qëndrojnë me autoritetin maksimal për

‘’Shtëpia misterioze’’, kënaqësia e ditëve të verës

Java fluturoi dhe takimi i përhershëm i së shtunës me një libër ndër duar na gjeti në bregun e detit, me aromën e kripes e të rërës. Këtë javë në #njetuferrezeshneperre do flasim për një nga autorët më të mëdhenj francez. Në të vërtetë nuk është   hera e parë që sugjerojmë një libër të Honore de Balzak, por veprat e tij realiste, të bukura, njerëzore e të vërteta nuk mund të bëhen kurrë të përsëritura. Këtë javë do flasim për ‘’Shtëpia misterioze’’, një tregim i shkurtër i Balzakut. ‘’Shtepia misterioze’’ është botuar për herë të parë më 1831 dhe është pjesë e ‘’Komedisë Njerëzore’’. Ky tregim nis me mister që në faqet e para të tij. Dr. Horace Bianchon haset gjatë qëndrimit të tij në qytetin e Vendôme me një shtepi mistike, ku pemët, barishtet e gjelbërimi kishte gjalluar si pa të keq, e ku zogjtë, zvarranikët, macet e brejtësit bashkëjtonin e zhurmonin në shtepinë e braktisur, të cilën me shumë gjasa e gjenin si të tyren. Gjithcka që e bënte shtëpinë misterioze e cimbis

Shkruhemi së bashku

Name

Email *

Message *