Skip to main content

‘’Sikur Ana’’, libri që të mëson dashurinë





Sa herë na ka trazuar zemrat, mendimet dhe kujtimet, viti i mbrapshët '97? Viti i dhimbjes së madhe, i vuajtjeve, i lotëve dhe i trazirave është pikërisht viti i lindjes sime.

Në Klubin e Librit #rrembelibrin , gjatë muajit Maj zgjodhëm të lexonim librin ''Sikur Ana'' shkruar nga Rudina Xhunga. Ky libër është një  thesar. Ditari i nënës, fati i keq i së cilës shkroi se ajo duhet të përjetonte ndjenjat e mëmësisë në një kohë të papërshtatshme, ku baruti kundërmonte, armët gjëmonin dhe fajdet gumëzhinin.
Ky libër është si një kronikë e ngjarjeve të tmerrshme dhe përjetimeve të dhimbshme njerëzore. Një vajzë e re, e cila me emocion e lumturi, pret të jetojë bekimin më tëmadh të jetës, lindjen e vogëlushes së saj. Ëndrra këputet në mes, prej dashurisë, me dashurinë, nga i dashuri. Zhvillimet e ngjarjeve të rrëmujshme të  '97-ës bënë që pritja e ëmbël e saj, të kthehej në ndërprerje të vuajtur, agoni, ndjenjë faji dhe hidhërimi. Ditari i shkruar si një bashkëbisedim me Anën, vështirë se mund ta heqësh nga dora deri në faqen e fundit.

Ky libër prek disa tematika të forta të shoqërisë shqiptare, të cilat janë kthyer dyfish në probleme në kohë lufte, por nuk gjejnë vdekje as në kohë të paqtë.
Roli i vajzave dhe grave në shoqëri, mungesa e forcës, që të bëjnë zgjedhjet e tyre në jetë, pa iu ushtruar presion nga babai, vëllai, bashkëshorti, i dashuri, miku, armiku, dreqi e shejtani. Pavarësia e cunguar e tyre  për të qënë të lumtura, të lira, për të mos u penduar më vonë pse nuk patën guximin të jënë ato që duan dhe të mos rëndojë mbi shpatullat e tyre pesha e gabimeve të burrave të paburrë nga të cilët rrethohen.

Në një libër, ku qëndron bashkë dashuria, e cila bën jetën të lind, e urrejta, e cila bën abortin të vras; lumturia e cila ndjen nëna kur brenda saj lulëzon jeta dhe dhimbja kur rrethanat, mendësia dhe pafuqia e bëjnë të shkëputet prej saj.

Libri ‘’Sikur Ana’’ më beri të lidhem edhe më shumë pas tij, pasi në ato vite edhe unë mund të kisha patur fatin e Anes së palindur. Viti i lindjes sime, vecse viti i vuajteve, lëngatave dhe morteve, paska qene dhe viti i Anave, të cilat nuk panë dot dritën e diellit, për njëmijëenjë marrëzi. Kushedi sa Ana të tilla mbetën në botën e ëndërrimeve dhe nuk hapin syckat në botën e të gjallëve edhe sot.

Në përfundim, dua të them se ky është një libër për vajza e djem, gra dhe burra e cdo lexuesi do i dridhet zemra, do reflektojnë për veten, për njerëzit që duan, për shoqerinë  dhe atdheun tonë.

Ju ftoj në leximin e librit, me të cilin unë derdh lot me dënesë,


©RE
Etiketimet:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Vargjet e lira dhe mesazhet e Migjenit

Në letersinë shqipe, kur në mendje na vijnë vargjet e lira dhe një ndryshim rrënjësor i formës dhe përmbajtjes të zakontë të poezive, menjëherë na kujtohet Migjeni dhe vargjet e tij të lira. Poezitë e tij janë një paraqitje e zhveshur e realitetit të dhimbshëm, e botës së harruar, e problemeve ekzistencialiste dhe e fenomeneve të cilat dukeshin të rëndomta dhe nuk fliteshin në letërsi, me mendimin se Shqipëria kishte nevojë për patriotizëm dhe atdhedashuri për të ngritur në piedestal frymën atdhetare, përpara problemeve të rënda të përditshmërisë. Vargjet e lira të Migjenit hodhën poshtë të gjitha kufijtë, barrierat dhe klishet. Forma e tyre ishte e crregullt, e lirë dhe e pakufizuar nga kanone të paracaktuar, rimë apo ritëm i brendshëm. Më e lirë akoma ishte përmbajtja, e cila u kthye në himn për kryengritjen kunder varfërisë, padrejtësisë, urisë dhe dhimbjes njerëzore. Vepra ndahet në disa pjesë: Së pari,  Këngët e pakëndueme , të cilat shfaqin një rebelizem të au
Post a Comment
Lexo më shumë

‘’Katedralja e Parisit’’ dhe madhështia e Hygo

Java duket se fluturon e bashkë me të vjen dita kur prezantojmë me ju leximin e kohëve të fundit. Nga një bisedë me një mikeshë të krijuar së fudmi, me të cilën jemi gjendur në Klubin e Librit #rrembelibrin, mu kujtua një nga librat, që kam lexuar më me dëshirë gjatë viteve të gjimnazit, ‘’Katedralja e Parisit’’ shkruar nga Viktor Hygo. Vrapova drejt bibliotekës së familjes dhe iu riktheva kësaj kryevepre botërore që atë natë. Nuk munda ta lëshoja nga duart deri ditën e ardhshme dhe në mendje më vërshonin dhe një herë të gjitha ngjarjet e rikujtuara e cdo emocion, të cilin kisha përjetuar nëpërmjet këtij libri. Viktor Hygo konsiderohet si një nga autorët më të mëdhenj të letërsisë frënge e njëkohësisht të asaj botërore. I njohur ndryshe si babai i romantizmit, në veprat e tij dallohet qartë prania e rëndësishme e konceptit "turmë" dhe pikërisht kjo përbën një nga idetë themeltare të tij, ku sipas tij para feudalëve qëndrojnë me autoritetin maksimal për
Post a Comment
Lexo më shumë

‘’Shtëpia misterioze’’, kënaqësia e ditëve të verës

Java fluturoi dhe takimi i përhershëm i së shtunës me një libër ndër duar na gjeti në bregun e detit, me aromën e kripes e të rërës. Këtë javë në #njetuferrezeshneperre do flasim për një nga autorët më të mëdhenj francez. Në të vërtetë nuk është   hera e parë që sugjerojmë një libër të Honore de Balzak, por veprat e tij realiste, të bukura, njerëzore e të vërteta nuk mund të bëhen kurrë të përsëritura. Këtë javë do flasim për ‘’Shtëpia misterioze’’, një tregim i shkurtër i Balzakut. ‘’Shtepia misterioze’’ është botuar për herë të parë më 1831 dhe është pjesë e ‘’Komedisë Njerëzore’’. Ky tregim nis me mister që në faqet e para të tij. Dr. Horace Bianchon haset gjatë qëndrimit të tij në qytetin e Vendôme me një shtepi mistike, ku pemët, barishtet e gjelbërimi kishte gjalluar si pa të keq, e ku zogjtë, zvarranikët, macet e brejtësit bashkëjtonin e zhurmonin në shtepinë e braktisur, të cilën me shumë gjasa e gjenin si të tyren. Gjithcka që e bënte shtëpinë misterioze e cimbis
Post a Comment
Lexo më shumë

Shkruhemi së bashku

Name

Email *

Message *