Sa herë harrojmë të jemi mirënjohës e nuk i vlerësojmë bekimet, që na rrethojnë jetën e na mbushin shpirtin?
Sonte, dua t'i shkruaj të vetmit, që nuk e njeh fjalën braktisje, që sheh e dëgjon gjithcka, që fal e di të mëshirojë, që na do të gjithëve e na fal cdo mirësi, që na mban me shpresë e dëgjon lutjet tona.
Në mes të furtunës, kurrë gjithcka ndodh në jetën tënde është një kaos dhe dorëzohesh, derdh lotë, ankohesh e s'di të mbledhësh veten me siguri në mendje të vijnë fjalët: " Ndihmomë o Zot!". Edhe ai natyrisht është aty, e të bën që pas furtunës të shkëlqejë një ylber, të harrosh lotët, të ngrihesh e të rinisësh ecjen drejt rrugës tënde e të harrosh shenjat e dhimbshme të rrëzimit. Ai të kthen shpresën, të dhuron dritën, të mban në jetë.
Po kur dita jote shkëlqen nga gëzimi, kur zemra të gufon nga lumturia, kur përgëzohesh për suksesin tënd, kur rrethohesh nga dashuria dhe ëndrrat e tua realizohen një e nga një, a thërret me plot zemër " Faleminderit o Zot!"? A je mirënjohes për gjërat e vogla në jetën tënde,por më të rëndësishmet, për shëndetin e të shtrenjtëve te tu, për të kaluar sa më shumë vite të paharrueshme me ta, për t'i parë gjithmonë të buzëqeshur, krenar e të shpërblyer. A i falesh Zotit për kujdesin me të cilin të mbështjell, për mbarësinë me të cilën ta shtron jetën, për tryezën plot e për plot e për njerëzit e mirë me të cilët të ka bekuar në jetë? Po falje i kërkon Atij për mëkatet me ose pavetëdije, por Ai të mëshiron gjithnjë.
A mundohesh cdo ditë të jesh një njeri më i mirë, ta tregosh dashurinë; mirënjohjen e devotshmërinë për të dhe të heqësh dorë nga gënjeshtra, llafosjet e panevojshme, zilia, xhelozia e inatet?
Sonte dhe përherë jemi mirenjohes për cdo dite që ke shkruar të gdhihemi e të ngrysemi në këtë botë, për sfidat dhe triumfet, për dashurinë e kujdesin.
©RE
Comments
Post a Comment