Skip to main content

‘’Kthimi’’ i Albatros Rexhaj, rruga e kthimit te vetja



Ditët e javës fluturuan dhe casti i ritakimit tonë me sugjerimin e fundjavës për librin në ''Një tufë rrezesh nëpër RE'' mbërriti. Mes një jave të ngarkuar, oazi i prehjes pergjatë mbrëmjeve ishte libri më i ri i autorit të pazakontë Albatros Rexhaj, ''Kthimi''.
Ky libër është kthyer në kryefjalën e rrjeteve sociale,mediave, bisedave dhe diskutimeve dhe buja, e cila e shoqeroi ne Panairin e Librit në Prishtinë, ku edhe u prezantua për herë të parë, bëri që të shpallej si libri më i shitur.

Të flasësh për filozofinë urbane ,stilin dhe librat e Albatrosit nuk është e lehtë, megjithatë e vetmja fjalë që mund t’i përmbledhi të gjitha është ‘’rebel e pakorniza’’. Pikërisht, ky binom i pandashëm i autorit dhe krijimtarisë së tij është celesi i suksesit dhe fakti që njerëzit e ndjekin me kërshëri.
Libri ‘’Kthimi’’ konsiderohet nga autori si libri më personal i tij,por jo autobiografik. Ndërsa unë mendoj se tanimë lexuesi besnik i tij, e di se cfarë pret dhe në përgjithësi e ka mësuar filozofinë e tij, pra nuk merr nje frymëmarrje të panjohur më parë. Titulli është kuptimplotë, si kthimi nga largimi i tij që prej ''Zonja Z''; kthimi për pak kohë në jetën publike; kthimi i së vërtetës pa fshehje dhe zbukurime të panevojshme dhe kthimi i autorit të dashurisë.



Ky libër  përbëhet nga dy romane të titulluar ‘’Qyteti B’’ dhe ‘’Kthimi’’. Mënyra sesi autori ka gjetur rrugëdaljen për te shprehja e mendimeve të tij është vërtetë e vecantë. Gjithcka zhvillohet në një takim me lexuesit dhe pyetjet e tyre e përgjigjet e shkrimtarit bëjnë që të shënjojnë pika të vecanta të jetës së gjithsecilit. Temat janë kaq të prekshme dhe të vërteta, sa që dyshoj se lexuesi nuk e gjen veten teksa lexon librin. Ajo që më bën përshtypje është kundërshtia e herë pas herëshmë, në mendimet e shkrimtarit me të tjerët, por kjo më bën të mikpres vecantinë e tij dhe origjinalitetin. Ndërsa ‘’Qyteti B’’ nderthuret me disa krijime poetike jashtëzakonisht të vecanta dhe të bukura, ‘’Kthimi’’ mbyllet me një letër, të cilën duke ndjekur Albatrosin mund ta konsideroj si një nga ‘’letrat e lamtumirës’’, të cilat premtoi të shkruajë së shpejti.

Me librin ‘’Kthimi’’ vërtetova dhe një herë se të jesh i vërtetë dhe vetja, pa shumë përpjekje dhe kokëcarja për atë që do mendojnë të tjerët, të fal qetësi. Gjithashtu të endesh i lire, pa u kujdesur për interesin, dashuritë e rreme, shtirjen dhe hipokrizinë, në një botë të lidhur me zinxhirët e padijes dhe mendësisë së mbyllur, është një nga format që mund të të dhurojë grimca lumturie. Njëkohësisht, të lejosh veten të gabojë, të mos kontrollosh emocionet, të shprehësh dhimbjen, inatin, dashurinë, pavarësisht imazhit që do krijosh të të tjeret është një nga lehtësitë më të mëdha që mund t’i falësh vetes, për të jetuar në mos i lumtur, në paqe e ta pranosh veten pa shumë ndërlikime.

Në përfundim, mesazhet qe libri dhuron për temat universale, të cilat janë dhe më të rëndësishmet në jetët tona drejtojnë për te pranimi i vetes, pa komplekse, me të gjitha të metat dhe gabimet. Pikërisht mënyra e tij e të shkruarit parregulla, pa dashur të mbajë ekuilibra, pa dashur t’i pëlqejë askujt, pa gënjyer e pa u shtirur më bën ta lexoj e ta rilexoj e të mos harroj këshillën që më ka dhënë: ‘’ Përpara se të ulesh e të shkruash, mos e censuro kurrë veten e mos u shqetëso se cfarë do mendojnë të tjerët për ty, pasi të kenë lexuar krijimin tënd.’’

Ju ftoj në leximin e librit, i cili do ju bëjë të mendoni gjatë  e të cliroheni teksa do kujtoni cdo cast dhimbje dhe lumutrie bashkë me të.
#rrembelibrin ‘’Kthimi’’ shkruar nga Albatros Rexhaj.

Rilexohemi javën e ardhshme,

©RE

Comments

Popular posts from this blog

‘’Shtëpia misterioze’’, kënaqësia e ditëve të verës

Java fluturoi dhe takimi i përhershëm i së shtunës me një libër ndër duar na gjeti në bregun e detit, me aromën e kripes e të rërës. Këtë javë në #njetuferrezeshneperre do flasim për një nga autorët më të mëdhenj francez. Në të vërtetë nuk është   hera e parë që sugjerojmë një libër të Honore de Balzak, por veprat e tij realiste, të bukura, njerëzore e të vërteta nuk mund të bëhen kurrë të përsëritura. Këtë javë do flasim për ‘’Shtëpia misterioze’’, një tregim i shkurtër i Balzakut. ‘’Shtepia misterioze’’ është botuar për herë të parë më 1831 dhe është pjesë e ‘’Komedisë Njerëzore’’. Ky tregim nis me mister që në faqet e para të tij. Dr. Horace Bianchon haset gjatë qëndrimit të tij në qytetin e Vendôme me një shtepi mistike, ku pemët, barishtet e gjelbërimi kishte gjalluar si pa të keq, e ku zogjtë, zvarranikët, macet e brejtësit bashkëjtonin e zhurmonin në shtepinë e braktisur, të cilën me shumë gjasa e gjenin si të tyren. Gjithcka që e bënte shtëpinë misterioze e ci...

Rrugëtimi për një vit magjik

Javët e para të vitit hasemi më një trysni të vazhdueshme në rrjete sociale, ku çdokush nis të shpalosë eksperiencat e tij të suksesit lidhur me menaxhimin e kohës e jetës. Nga të gjitha anët vërshojnë reklama fletoresh, axhendash, blloqesh e kushdo mundohet të tregojë sesi të  marrësh më të mirën e vitit tënd të ri. Gjithnjë më kanë pëlqyer nisjet nga e para, ku duket se me një valixhe plot ëndrra planifikon rrugëtimin tënd për vitin që të pret, por nganjëherë i gjithë ky kujdes për të matur sekondin e minutin e çdo dite, të bën të harrosh të jetosh. Me siguri, pjesa më e madhe e atyre që po lexojnë këto rreshta përballet çdo ditë me një ditë të ngarkuar në punë; të papritura frustruese sapo dalin nga shtëpia; përgjegjësi familjare; presioni për të dhënë maksimumin në çdo gjë që bëjnë etj. Nganjëherë të gjitha këto objektiva me të cilat mbushim jetën tonë të përditshme, vetëm sa na pengojmë të marrim vertëtë më të mirën e produktivitetit tonë. Kështu, lehtësisht e pa këshilla ...

Katër shkrimtarët që behen pjesë e bibliotekës sime me çdo botim

Librat janë si miqtë që nuk të braktisin as kur je gati të arratisesh prej gjithë botës. Nëpërmjet një magjie pak të shpjeguar ato ndërhyjnë në gjak e deje për të të mbushur me energjinë e pashterrshme të miliona jetëve të tjera. Unë jam e mendimit se shpenzimet në blerjen e librave nuk janë kurrë të shkuara dëm, pavarësisht se çfarë parapëlqen secili lexues. Gjithashtu, jam skeptike për të përcaktuar “libra të mirë” e “libra të këqinj”, siç rëndomtë dëgjojmë këtu-atje të flitet. Megjithatë, pavarësisht se librat para se t’i mbështjell me ngrohtësinë e bibliotekës sime i studioj me kujdes prej pasionit tim fanatik, sot dua të ndaj me ju disa shkrimtarë, librat e të cilëve i blej pa u menduar dy herë. Në gjuhën e libërdashësve (mos u habit, ne kemi gjuhën tonë), termi i autorëve që i blen në çdo botim të ri të tyre konsiderohet “ shkrimtarët auto- të blerë”.   Në këtë listë vendosa të përfshij dy autor shqiptare e dy të letrave botërore, të gjithë klasik të g...

Shkruhemi së bashku

Name

Email *

Message *