Muaji tetor ishte i ngrohtë e i bukur dhe vetëm në ditët e
fundit të tij, na rikujtoi se i ngrohti nuk është zakoni i tij tradicional.
Jemi zyrtarisht në stinën e vjeshtës, shkelim mbi gjethet e kalbura, që veshin
rrugët e në mbremje kërkojmë ngrohtësinë pranë një filxhani caji dhe një libri
të mirë.
Libri i muajit Tetor, në Klubin e Librit #rrembelibrin ishte
një nga librat më të bukur të Erich Maria Remark, ‘’ Tre shoket’’. Për herë të
parë e kam prekur këtë roman ende pa hyrë në klasën e parë. Më kuriozonte
kopertina e tij lejla e celët , me fanarin e verdhë dhe portreti i shkrimtarit
ne fundin e librit. (Vite më vonë, ai portret u mishërua në shkrimtarin tim të
preferuar.) Gjyshja ime e shtrenjtë pasi e lexoi këtë libër e ruajti si një
thesar për dy arsye. Së pari për kujtimin qe libri barte për të dhe së dyti për
dashurinë, që filloi të himnizonte për Remarkun.
Ndërsa e kisha parë shumë shpesh nëpër shtëpi, në rreshtin e
parë të bibliotekës së familjes dhe në duart e bukura të gjyshes sime, në duart
e mia ky libër erdhi vite më vone, kur isha rreth të 15-tave dhe dëshiroja me kërshëri
të dija se cfarë e bëri gjyshen ta donte kaq shumë këtë libër.
Ky është një nga librat më tipik të Remark, një nga autorët
më përfaqësues të brezit të humbur. Historia e romanit nis e përfundon me miqësinë,
atë më të vërtetën, më të vyerën e të sinqertën. Gjithcka në libër vërtitet
rreth tre shokëve: Robit, Otos dhe Grodfit Lencit. Gjithë përjetimet e Luftës së
Parë Botërore i kishin bërë të tre më të bashkuar se kurrë. Ata kishin jetuar së
bashku tmerret e luftes, u kishte dale para syve vdekja, kishin humbur miqte e
tyre ne beteja, ishin plagosur e dërrmuar, por e konsideronin veten me fat
sepse u ngrohën nga dielli i paqes.
Megjithatë ëndrrat u thyen shpejt. Premtimet, fjalët e dhëna
dhe besët e lidhura gjatë kohës së luftës nuk e patën të gjatë. Ata iu
rikthyhen jetës së tyre, të pandarë duke u munduar të krijonin sadopak qetësi
mes asaj jete kaotike politike. Në mesin e tyre qendronte pija, bisedat e
shtruara, gazmore e kuturu në oficinën e tyre, shoqërimi me Patin dhe përkujdesja
për makinën e tyre shumë të dashur, Karlin.
Në këtë roman, pervecse lexon për një miqësi të adhurueshme,
për besnikëri e vëllazëri, mëson edhe për dashurinë pakushte. Dashuria e Patit
me Robin është një nga më të bukurat, për të cilat ka shkruar Remark. Dashuria
e tyre bazohet në gjera të vogla, por me vlera të medha. Fatkeqësisht, fundi i
tyre është tragjik, karakteristikë kjo e shkrimtarëve të brezit të humbur.
Ky liber është i shkruar thjeshtë, por me një fabulë mbresëlënëse.
‘’Tre shoket’’ të kujton disa vlera humane, të cilat sa vjen dhe humbasin në
shoqërinë tonë. Një nga mesazhet më të bukura të librit është se miqësitë dhe
dashuritë e vërteta kalojnë cdo sprovë dhe nuk vdesin, as kur vdekja i ndan.
Gjithashtu nuk duhet lënë pa përmendur fakti se ky libër
vjen i shqipëruar nga Robert Shvarc, mjeshtri i gjuhës shqipe.
Nga Klubi i Librit, një nga mikeshat më besnike, Greta
shprehet: ‘’ Ky është një libër, që përcjell emocion në cdo fjali, faqe dhe
kapitull. Ndjesi të papërjetuara më pare, që pasqyrojnë vlerat dhe rëndësinë e
miqësisë së vërtetë. Momente historike të palexuara ndonjëherë dhe një histori
dashurie e rrallë. Ka humbur shume kush nuk e ka lexuar ‘’Tre shoket’’! ‘’
Nëse ende nuk e ke lexuar, nxito
dhe do dashurohesh me të!
Ju ftoj në leximin dhe rileximin
e një libri, që të bën të buzëqeshësh e të derdhësh lot!
Rilexohemi të shtunën e ardhshme,
©RE
Comments
Post a Comment