Skip to main content

GĂ«zuar!đŸ„‚




Sa më shumë rritem aq më shumë i largohem shpirtit të zakontë të festave! Mbase kjo është sëmundja e të rriturit. Në bilancin personal të lumturisë e trishtimeve, sukseseve e dështimeve nuk di përse, por unë i harroj shpejt të këqijat. Nuk jam e sigurtë nëse ky vit ishte vërtet kaq i mirë apo memoria ime ësbtë plot plane e ëndrra dhe kam harruar të gjithë mërzitjet, netet kur bashkë me hënën i kërkoja Zotit shpresë e zemrës durim; agimet kur bashkë me yjet shuaja dritat e ëndërrimeve e kthehesha me këmbë në tokë për një ditë tjetër të zakontë, me ecjen e nxituar të mëngjesit, mjegullat e mendimeve, sytë e përgjumur e tronditjen nga e përditshmja.

Cdo vit e më shumë kuptoj se vezullimet e dritave zbehen sa më shumë njoh zymtësinë e botës së të rriturve e zbrastësinë e shpirtrave të mbërthyer nga tundimi për para, pushtet e egoizëm.Stolitë e qytetit, zilet tringëlluese, fjongot e lulet e Krishtlindjeve nuk arrijnë të ngrohin zemrat. Këtë e bën vecse dashuria!

Kryefjala e këtij viti ka qënë dashuria, ëndrrat, të vërtetat!

Këtë vit nuk kam pritur festat për të qënë e hareshme, por kam kërkuar me shpresë buzeqeshjet cdo ditë. Optimizmi dhe durimi më kanë shoqëruar e prej tyre kam mësuar se gjithcka arrihet më lehtë. Jam mirënjohëse për një vit plot eksperienca, ëndrra të realizuara, dashurinë pakushte të më të dashurve.

Duke u rritur kam kuptuar se kĂ«naqĂ«sia mĂ« e madhe nuk Ă«shtĂ« tĂ« realizohen dĂ«shirat e tua, por tĂ« pĂ«rjetosh lumturinĂ« duke i dhuruar tĂ« tjerĂ«ve.  Prandaj pĂ«r vitin qĂ« po troket nuk kam renditur qindra Ă«ndrra e dĂ«shira, por disa dhurata qĂ« uroj tĂ« arrij t’i jap atyre qĂ« dua. UnĂ« nuk jam e magjepsur nga materia, ndaj gjithcka dua Ă«shtĂ« ngrohtĂ«si, harmoni, shĂ«ndet e pozitivitet.

Gjithashtu nuk kam harruar të tregohem mirënjohëse e falenderuese ndaj Zotit për një vit të mirë, plot shëndet e begati; të afërmve për sakrificat, dashurinë e përkushtimin e tyre e gjithashtu juve që qëndruat me Një tufë rrezesh nëpër RE edhe për një tjetër vit.

Uroj që dymbëdhjetë muajtë e ardhshëm të mbushin zemrat me lumturi, të jenë të paqta e ky vit të jetë më i drejtë me ata që jeta i ka rrëzuar plot herë, por gjithnjë e kanë gjetur forcën të ringrihen. Gëzuar!

©RE

*Ky artikull nuk lejohet tĂ« ribotohet pa lejen e autores. 
Kontaktoni: njetuferrezeshneperre@gmail.com

Comments

Popular posts from this blog

Vargjet e lira dhe mesazhet e Migjenit

NĂ« letersinĂ« shqipe, kur nĂ« mendje na vijnĂ« vargjet e lira dhe njĂ« ndryshim rrĂ«njĂ«sor i formĂ«s dhe pĂ«rmbajtjes tĂ« zakontĂ« tĂ« poezive, menjĂ«herĂ« na kujtohet Migjeni dhe vargjet e tij tĂ« lira. PoezitĂ« e tij janĂ« njĂ« paraqitje e zhveshur e realitetit tĂ« dhimbshĂ«m, e botĂ«s sĂ« harruar, e problemeve ekzistencialiste dhe e fenomeneve tĂ« cilat dukeshin tĂ« rĂ«ndomta dhe nuk fliteshin nĂ« letĂ«rsi, me mendimin se ShqipĂ«ria kishte nevojĂ« pĂ«r patriotizĂ«m dhe atdhedashuri pĂ«r tĂ« ngritur nĂ« piedestal frymĂ«n atdhetare, pĂ«rpara problemeve tĂ« rĂ«nda tĂ« pĂ«rditshmĂ«risĂ«. Vargjet e lira tĂ« Migjenit hodhĂ«n poshtĂ« tĂ« gjitha kufijtĂ«, barrierat dhe klishet. Forma e tyre ishte e crregullt, e lirĂ« dhe e pakufizuar nga kanone tĂ« paracaktuar, rimĂ« apo ritĂ«m i brendshĂ«m. MĂ« e lirĂ« akoma ishte pĂ«rmbajtja, e cila u kthye nĂ« himn pĂ«r kryengritjen kunder varfĂ«risĂ«, padrejtĂ«sisĂ«, urisĂ« dhe dhimbjes njerĂ«zore. Vepra ndahet nĂ« disa pjesĂ«: SĂ« pari,  KĂ«ngĂ«t e pakĂ«ndueme , tĂ« cilat shfaqin njĂ« rebelizem tĂ« au

‘’Katedralja e Parisit’’ dhe madhĂ«shtia e Hygo

Java duket se fluturon e bashkĂ« me tĂ« vjen dita kur prezantojmĂ« me ju leximin e kohĂ«ve tĂ« fundit. Nga njĂ« bisedĂ« me njĂ« mikeshĂ« tĂ« krijuar sĂ« fudmi, me tĂ« cilĂ«n jemi gjendur nĂ« Klubin e Librit #rrembelibrin, mu kujtua njĂ« nga librat, qĂ« kam lexuar mĂ« me dĂ«shirĂ« gjatĂ« viteve tĂ« gjimnazit, ‘’Katedralja e Parisit’’ shkruar nga Viktor Hygo. Vrapova drejt bibliotekĂ«s sĂ« familjes dhe iu riktheva kĂ«saj kryevepre botĂ«rore qĂ« atĂ« natĂ«. Nuk munda ta lĂ«shoja nga duart deri ditĂ«n e ardhshme dhe nĂ« mendje mĂ« vĂ«rshonin dhe njĂ« herĂ« tĂ« gjitha ngjarjet e rikujtuara e cdo emocion, tĂ« cilin kisha pĂ«rjetuar nĂ«pĂ«rmjet kĂ«tij libri. Viktor Hygo konsiderohet si njĂ« nga autorĂ«t mĂ« tĂ« mĂ«dhenj tĂ« letĂ«rsisĂ« frĂ«nge e njĂ«kohĂ«sisht tĂ« asaj botĂ«rore. I njohur ndryshe si babai i romantizmit, nĂ« veprat e tij dallohet qartĂ« prania e rĂ«ndĂ«sishme e konceptit "turmĂ«" dhe pikĂ«risht kjo pĂ«rbĂ«n njĂ« nga idetĂ« themeltare tĂ« tij, ku sipas tij para feudalĂ«ve qĂ«ndrojnĂ« me autoritetin maksimal pĂ«r

‘’ShtĂ«pia misterioze’’, kĂ«naqĂ«sia e ditĂ«ve tĂ« verĂ«s

Java fluturoi dhe takimi i pĂ«rhershĂ«m i sĂ« shtunĂ«s me njĂ« libĂ«r ndĂ«r duar na gjeti nĂ« bregun e detit, me aromĂ«n e kripes e tĂ« rĂ«rĂ«s. KĂ«tĂ« javĂ« nĂ« #njetuferrezeshneperre do flasim pĂ«r njĂ« nga autorĂ«t mĂ« tĂ« mĂ«dhenj francez. NĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ« nuk Ă«shtĂ«   hera e parĂ« qĂ« sugjerojmĂ« njĂ« libĂ«r tĂ« Honore de Balzak, por veprat e tij realiste, tĂ« bukura, njerĂ«zore e tĂ« vĂ«rteta nuk mund tĂ« bĂ«hen kurrĂ« tĂ« pĂ«rsĂ«ritura. KĂ«tĂ« javĂ« do flasim pĂ«r ‘’ShtĂ«pia misterioze’’, njĂ« tregim i shkurtĂ«r i Balzakut. ‘’Shtepia misterioze’’ Ă«shtĂ« botuar pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« mĂ« 1831 dhe Ă«shtĂ« pjesĂ« e ‘’KomedisĂ« NjerĂ«zore’’. Ky tregim nis me mister qĂ« nĂ« faqet e para tĂ« tij. Dr. Horace Bianchon haset gjatĂ« qĂ«ndrimit tĂ« tij nĂ« qytetin e VendĂŽme me njĂ« shtepi mistike, ku pemĂ«t, barishtet e gjelbĂ«rimi kishte gjalluar si pa tĂ« keq, e ku zogjtĂ«, zvarranikĂ«t, macet e brejtĂ«sit bashkĂ«jtonin e zhurmonin nĂ« shtepinĂ« e braktisur, tĂ« cilĂ«n me shumĂ« gjasa e gjenin si tĂ« tyren. Gjithcka qĂ« e bĂ«nte shtĂ«pinĂ« misterioze e cimbis

Shkruhemi së bashku

Name

Email *

Message *