Skip to main content

''Skënderbeu'', libri që të kthen në adhurues të historisë



Viti 2018 mund të quhet lirisht viti i kujtesës historike të shqiptarëve. Gjatë këtyre muajve përkuan tri përvjetore të rëndësishme për vendin tonë sic janë: Përkujtimi i 550 vjetorit të vdekjes së heroit tonë kombetar, Gjergj Kastriot Skenderbeu ; 110 vjetori i mbajtjes së Kongresit të Manastirit dhe gjithashtu 140 vjetori i themelimit të Lidhjës së Prizrenit.

Këto tri përvjetor të rëndësishëm, të cilët në zemër të tyre thërrasin bashkimin e shqiptarëve jo vetëm në ditë festash, atdhedashurinë, respektin e përuljen ndaj të parëve dhe dedikimin e punës e  ëndrrave tona në këtë vend, me siguri pa kontestime të palëve të ndryshme ia kushtojnë këtë kujtesë të rëndësishme historike Gjergj Kastriot Skenderbeut.

Në këtë atmosfere festash, alegrie, patriotizmi dhe krenarie për kombin tonë në Një tufë rrezesh nëpër RE zgjodhëm që libri i muajit Nëntor në Klubin e Librit #rrembelibrin të ishte pikërisht ‘’Skenderbeu’’ shkruar nga Sabri Godo.
Së pari duhet permendur se Skenderbeu është figura historike shqiptare për të cilin janë shkruar me shumë vepra letrare dhe publicistike. Autorët e këtyre veprave kanë qënë të kombësive të ndryshme, shkrimtarë, publicistë, gazetarë, skenaristë, historianë etj. Figura e Skederbeut është përfshirë në cdo fushë të artit dhe ka lënë gjurmët e saj në historinë botërore.

Libri i parë i shkruar në gjuhën shqipe për ngjarjet e periudhës së Pushtimit nga Perandoria Otomane dhe udheheqjen e prijësit tonë mban firmën e Marin Barletit në formën e një kronike historike. Ngjarjet e paqyruara nga Barleti si kronikant, historian dhe humanist  janë përdorur më vonë si burime në veprat e Nolit, Frashërit, De Rada, Vreto, Kadare dhe Godo.

Në Klubin e Librit #rrembelibrin nuk donim t’i largoheshim shumë letërsisë edhe pse zgjodhëm një libër historik, prandaj zgjedhja jonë nuk mund të ishte tjetër vecse ‘’Skenderbeu’’ i autorit Sabri Godo.

Ky libër renditet ndër më të vecantët shkruar per heroin tonë kombëtarë. Në qendër të librit rrjedhin betejat, përpjekjet për clirim, dëshira për liri, vullneti për bashkim, strategjitë diplomatike, urtësia dhe marrëveshjet, lufta për vendin tonë, pra ngjarjet historike, të rrëfyera qartë, më shumë elegancë dhe që bëjnë t’i lexojë me endje edhe një lexues jo entuziast ndaj historisë.

Vecantia e Godos në trajtën që i ka falur veprës është dimensioni njerëzor i Skëndërbeut. Deri më atëherë, Gjergj Kastrioti paraqitej si një trim sypatrembur, i ashpër, krenar dhe luftarak, por askush nuk kishte nxjerr në pah shpirtin e tij të butë, dashurinë për familjen, përuljen ndaj prindërve, përkushtimin ndaj të shoqes dhe adhurimin për Shqiperinë. Sabri Godo e zbret Skenderbeun nga piedestali i heroit e kthen në një njeri të zakontë prej mishi e gjaku, ia zhvesh plackat e rënda të lavdisë dhe tregon se edhe heronjtë dinë të lotojnë, të ndjejnë e të duan.

Related image

Merita e autorit të kësaj vepre është  thjeshtëzimi i një figure kombëtare, e cila njihet vetëm për aspektin historik, politik dhe vendimmarrës dhe pak për tharmin e shpirtit, ndërgjegjen e tij dhe mendimet.
Për ta përmbledhur mund të them se ndër elementët më të bukur të librit janë dialogjet , përshkrimi i mendimeve të personazhit kryesor, trajtimi i ngjarjeve, përshkrimi i gjallë dhe i hollësishëm i mjedisit dhe nuancat me të cilat ngjyrosen personazhet dhe stili i vecantë i autorit.

Ju ftoj në leximin e librit historik ‘’Skenderbeu’’ shkruar nga Sabri Godo.

Rilexohemi javën e ardhshme,

©RE

*Ky artikull nuk lejohet të ribotohet pa lejen e autores. 
Kontaktoni: njetuferrezeshneperre@gmail.com

Comments

Popular posts from this blog

Vargjet e lira dhe mesazhet e Migjenit

Në letersinë shqipe, kur në mendje na vijnë vargjet e lira dhe një ndryshim rrënjësor i formës dhe përmbajtjes të zakontë të poezive, menjëherë na kujtohet Migjeni dhe vargjet e tij të lira. Poezitë e tij janë një paraqitje e zhveshur e realitetit të dhimbshëm, e botës së harruar, e problemeve ekzistencialiste dhe e fenomeneve të cilat dukeshin të rëndomta dhe nuk fliteshin në letërsi, me mendimin se Shqipëria kishte nevojë për patriotizëm dhe atdhedashuri për të ngritur në piedestal frymën atdhetare, përpara problemeve të rënda të përditshmërisë. Vargjet e lira të Migjenit hodhën poshtë të gjitha kufijtë, barrierat dhe klishet. Forma e tyre ishte e crregullt, e lirë dhe e pakufizuar nga kanone të paracaktuar, rimë apo ritëm i brendshëm. Më e lirë akoma ishte përmbajtja, e cila u kthye në himn për kryengritjen kunder varfërisë, padrejtësisë, urisë dhe dhimbjes njerëzore. Vepra ndahet në disa pjesë: Së pari,  Këngët e pakëndueme , të cilat shfaqin një rebelizem të au

‘’Katedralja e Parisit’’ dhe madhështia e Hygo

Java duket se fluturon e bashkë me të vjen dita kur prezantojmë me ju leximin e kohëve të fundit. Nga një bisedë me një mikeshë të krijuar së fudmi, me të cilën jemi gjendur në Klubin e Librit #rrembelibrin, mu kujtua një nga librat, që kam lexuar më me dëshirë gjatë viteve të gjimnazit, ‘’Katedralja e Parisit’’ shkruar nga Viktor Hygo. Vrapova drejt bibliotekës së familjes dhe iu riktheva kësaj kryevepre botërore që atë natë. Nuk munda ta lëshoja nga duart deri ditën e ardhshme dhe në mendje më vërshonin dhe një herë të gjitha ngjarjet e rikujtuara e cdo emocion, të cilin kisha përjetuar nëpërmjet këtij libri. Viktor Hygo konsiderohet si një nga autorët më të mëdhenj të letërsisë frënge e njëkohësisht të asaj botërore. I njohur ndryshe si babai i romantizmit, në veprat e tij dallohet qartë prania e rëndësishme e konceptit "turmë" dhe pikërisht kjo përbën një nga idetë themeltare të tij, ku sipas tij para feudalëve qëndrojnë me autoritetin maksimal për

‘’Shtëpia misterioze’’, kënaqësia e ditëve të verës

Java fluturoi dhe takimi i përhershëm i së shtunës me një libër ndër duar na gjeti në bregun e detit, me aromën e kripes e të rërës. Këtë javë në #njetuferrezeshneperre do flasim për një nga autorët më të mëdhenj francez. Në të vërtetë nuk është   hera e parë që sugjerojmë një libër të Honore de Balzak, por veprat e tij realiste, të bukura, njerëzore e të vërteta nuk mund të bëhen kurrë të përsëritura. Këtë javë do flasim për ‘’Shtëpia misterioze’’, një tregim i shkurtër i Balzakut. ‘’Shtepia misterioze’’ është botuar për herë të parë më 1831 dhe është pjesë e ‘’Komedisë Njerëzore’’. Ky tregim nis me mister që në faqet e para të tij. Dr. Horace Bianchon haset gjatë qëndrimit të tij në qytetin e Vendôme me një shtepi mistike, ku pemët, barishtet e gjelbërimi kishte gjalluar si pa të keq, e ku zogjtë, zvarranikët, macet e brejtësit bashkëjtonin e zhurmonin në shtepinë e braktisur, të cilën me shumë gjasa e gjenin si të tyren. Gjithcka që e bënte shtëpinë misterioze e cimbis

Shkruhemi së bashku

Name

Email *

Message *