Më ndjekin ëndrrat

Hëna e plotë, vezullonte si argjend e po përhumbej në një nebulozë të thellë,të paqartë. Në kokë më thërrisnin zëra me timbër të metalë, a thua se dilnin nga ndonjë gërvishtje hekurishtesh. Mendimet pluskonin e ecejaket shpeshtoheshin, sikur sa më shumë të vërtitesha nëpër korridorin e ngushtë, plot pasqyra e me dritë të feksur, aq më tepër do i largohesha nakatosjes së mendimeve.

Të jetosh kur gjithçka të ka mbetur është vetja e të pranosh pasqyrimin e ndërgjegjes me gabimet,mëkatet e dobësitë është tortura e të pamëshirshmëve.

Agonia e frika qëndronin këmbëkryq në dyshemë, ulur aty krah meje, ku tinëz bëja sikur i shihja me bisht të syrit e përnjëherë ndjeja zmadhimin e iridëve të kaftë.

Jo, ato nuk ishin në kokën time, unë as nuk i krijoja e as i riprodhoja nga ndonjë imazh i mëparshëm, ato ishin të gjalla dhe kishin dalë prej mendjes e shpirtit tim. Të tjerët janë krijues të akteve të mirësisë, dashurisë e ndërlidhjes, ndërsa unë di të trazoj mendimet e mia aq shumë sa të harroj të vërtetat.

Ato shtegtojnë larg, mbase në vendet e ngrohta, atje ku kanë lirinë të preken nga flladet e ëmbla e unë mbetem vetëm më gënjeshtrat e tejshkuara.

Pasi gjerb diç të ngrohtë e ndjej përvelimin deri në kraharor, më mbetet nakël një fjalë e pathënë, dy mirënjohjë të pashprehura, tre dëshira ngulmuese , disa përralla të pandara e shumë kujtime të thyera.

E ndragur mes pendesash e harrimesh vendos të mos tregohem mikpritëse as me ankthin e aq më pak me frikën. Ndjej një prafullim në mes të zemrës, aty ku ende bie erë dashuri. Tregohem shpuzake e diç lëshoj nëpër dhëmbë, teksa mundohem të kundroj tejpërtej pasqyrave të panevojshme.

Afrohem për te njëra nga ato e ndërsa shoh reflektimin e vetes qëndroj e nemitur. Për pak sa nuk kisha harruar si dukesha edhe pse e rrethuar mes pasqyrash. Vështroj pak më me vëmendje se mbase ka diçka më shumë sesa vetëm rrathë të errët sysh, flokë të shpurpuritura e lëkurë të akullt.

Gjej valixhen e mbushur me pëlhura, e zbras dhe e lë përdhe. Menjëherë i jap urdhër mendjes të rendisi të gjitha ëndrrat në të. Ashtu nis të largohem, e vetme e gjithçka më duhet të tërheq pas vetes është një grumbull ëndrrash ndjekëse.

©RE

*Ky artikull nuk lejohet të ribotohet pa lejen e autores.
Kontaktoni: njetuferrezeshneperre@gmail.co

Comments

‘’Shtëpia misterioze’’, kënaqësia e ditëve të verës

Java fluturoi dhe takimi i përhershëm i së shtunës me një libër ndër duar na gjeti në bregun e detit, me aromën e kripes e të rërës. Këtë javë në #njetuferrezeshneperre do flasim për një nga autorët më të mëdhenj francez. Në të vërtetë nuk është hera e parë që sugjerojmë një libër të Honore de Balzak, por veprat e tij realiste, të bukura, njerëzore e të vërteta nuk mund të bëhen kurrë të përsëritura. Këtë javë do flasim për ‘’Shtëpia misterioze’’, një tregim i shkurtër i Balzakut. ‘’Shtepia misterioze’’ është botuar për herë të parë më 1831 dhe është pjesë e ‘’Komedisë Njerëzore’’. Ky tregim nis me mister që në faqet e para të tij. Dr. Horace Bianchon haset gjatë qëndrimit të tij në qytetin e Vendôme me një shtepi mistike, ku pemët, barishtet e gjelbërimi kishte gjalluar si pa të keq, e ku zogjtë, zvarranikët, macet e brejtësit bashkëjtonin e zhurmonin në shtepinë e braktisur, të cilën me shumë gjasa e gjenin si të tyren. Gjithcka që e bënte shtëpinë misterioze e ci...

Lexo më shumë

Rrugëtimi për një vit magjik

Javët e para të vitit hasemi më një trysni të vazhdueshme në rrjete sociale, ku çdokush nis të shpalosë eksperiencat e tij të suksesit lidhur me menaxhimin e kohës e jetës. Nga të gjitha anët vërshojnë reklama fletoresh, axhendash, blloqesh e kushdo mundohet të tregojë sesi të marrësh më të mirën e vitit tënd të ri. Gjithnjë më kanë pëlqyer nisjet nga e para, ku duket se me një valixhe plot ëndrra planifikon rrugëtimin tënd për vitin që të pret, por nganjëherë i gjithë ky kujdes për të matur sekondin e minutin e çdo dite, të bën të harrosh të jetosh. Me siguri, pjesa më e madhe e atyre që po lexojnë këto rreshta përballet çdo ditë me një ditë të ngarkuar në punë; të papritura frustruese sapo dalin nga shtëpia; përgjegjësi familjare; presioni për të dhënë maksimumin në çdo gjë që bëjnë etj. Nganjëherë të gjitha këto objektiva me të cilat mbushim jetën tonë të përditshme, vetëm sa na pengojmë të marrim vertëtë më të mirën e produktivitetit tonë. Kështu, lehtësisht e pa këshilla ...

Lexo më shumë

Katër shkrimtarët që behen pjesë e bibliotekës sime me çdo botim

Librat janë si miqtë që nuk të braktisin as kur je gati të arratisesh prej gjithë botës. Nëpërmjet një magjie pak të shpjeguar ato ndërhyjnë në gjak e deje për të të mbushur me energjinë e pashterrshme të miliona jetëve të tjera. Unë jam e mendimit se shpenzimet në blerjen e librave nuk janë kurrë të shkuara dëm, pavarësisht se çfarë parapëlqen secili lexues. Gjithashtu, jam skeptike për të përcaktuar “libra të mirë” e “libra të këqinj”, siç rëndomtë dëgjojmë këtu-atje të flitet. Megjithatë, pavarësisht se librat para se t’i mbështjell me ngrohtësinë e bibliotekës sime i studioj me kujdes prej pasionit tim fanatik, sot dua të ndaj me ju disa shkrimtarë, librat e të cilëve i blej pa u menduar dy herë. Në gjuhën e libërdashësve (mos u habit, ne kemi gjuhën tonë), termi i autorëve që i blen në çdo botim të ri të tyre konsiderohet “ shkrimtarët auto- të blerë”. Në këtë listë vendosa të përfshij dy autor shqiptare e dy të letrave botërore, të gjithë klasik të g...

Lexo më shumë

Një tufë rrezesh nëpër RE ⛅

Search This Blog