Skip to main content

"Tre ujqit e vegjël" rikthimi te toleranca, dashuria dhe fëmijëria



Ditët e fundit kanë qënë të ngarkuara, të lodhshme dhe të mbushura me stres, ankth, lexime deri në orët  e para të mëngjesit dhe të parehatshme për shkak të sezonit të provimeve, të cilave i erdhi fundi. 

Këto javë, krahas librave të mbushura me teori mbi botën financiare dhe ushtrime të panumërta, mbërriti  në duart e mi një thesar i vockël, si për të përkëdhelur fëmijën brenda meje e për të më kujtuar naivitetin e të voglit.

''Një tufë rrezesh nëpër RE'' nuk lexohet vetëm prej të rinjve, por dhe prej prindërve, prandaj  hapësira e librave për të vegjël do të jetë e herëpasherëshme.

 Sot do ju flas për ‘’ Tre ujqit e vegjël’’, një përrallë e këndshme, e cila është shkruar plot humor e ëmbëlsi nga autori grek Evjenios Trivizas, kombinuar me ilustrimet plot ngjyra e fantazi nga Helen Oxenbury dhe shqipëruar nga Romeo Çollaku.

Të gjithëvë u kujtohen ‘’Tre derrkucët’’ e famshëm dhe aventurat e tyre për të ndërtuar një shtëpi të bukur e të sigurtë për t’i shpëtuar ujkut të pabesë dhe dinakërive të tij. Epo kësaj rradhe rolet janë ndryshuar. Tre ujqit e mirë e naiv janë ata, që duhet të gjejnë lloj e soj mënyrash sesi  t’i mbijetojnë rrengjeve të  Runi-Runit, derrit të keq e dinak. Rrëfimi përfshin disa prej kafshëve të xhunglës, të cilët ndihmojnë tre vëllezërit ujq dhe qasja e përrallës me sendet e jetës moderne të përdtshmërisë e bën eksperiencën e leximit argëtuese, po aq sa të mbushur me mësime të bukura.
Ngjashmëria e historisë me përrallën ‘’Tre derrkucët’’, e cila ka qënë më e dashura për mua gjatë viteve të para të jetës më bëri të filloja të paralelizoja ndërkohë që lexoja, por sensin e krahasimit e humba shpejt, sepse ngjarjet e ujqve më përfshin të tërën.

Së pari, ky libërth përcjell mesazhe dashurie, paqe e miqësie dhe të mbush zemrën plot. Largimi nga klishetë e përrallave se ujku është gjithnjë personazhi antagonist dhe prurja e kësaj kafshe në këtë libër si një personazh i brishtë e pozitiv është një gjetje. Përrallat janë promotori i parë i vlerave, që kur nisim t’i lexojmë vogëlushëvë  e krijimi i një atmosfere të paqtë, pa paragjykime dhe larg rregullave të zakonta, veçse çliron mendjet e tyre e në vend të ndërtojë një mur , veçse  krijon një urë dashurie.

Së dyti, gërshetimi i kafshëve ekzotike me derrin e ujqit në realitet mund të duket e pamundur për shkaqe gjeografike dhe klimaterike, por kjo është magjia e përrallës dhe një prej mesazhe të bukura të saj. Kjo përrallë i përgatit fëmijët për një botë pakufij e pabarriera, plot me miq e të pushtuar nga globalizimi.

Së treti, një nga elementët e mi të preferuar të përrallës është fundi i saj. Pas gjithë atyre ligësive të derrit Rum-Rum, tre vëllezërit ujq, jo vetëm e falën dhe ftuan në shtëpinë e tyre të ëndrrave, të ndertuar me lulet më të bukura të botës, por lodruan e deshën si të mos kishte pasur kurrë rrezik prej tij.

Në përfundim mund të them se ky libër nuk është vetëm për fëmijët dhe fatkeqësisht të rriturve I duhet të lexojnë herë pas herë librat e të vegjëlve për të kuptuar se çfarë po bëjnë gabim dhe se kanë harruar vlerat e vërteta. Lexojeni ‘’Tre ujqit e vegjël’’ së bashku me vogëlushet e përveçse do argëtoheni e do vendosni buzën në gaz, fëmijët do përvetësojnë një tufë me mësime, ndërsa të rriturit do reflektojnë për gabimet e tyre.

Lexohemi së afërmi,


©RE

*Ky artikull nuk lejohet të ribotohet pa lejen e autores. 

Kontaktoni: njetuferrezeshneperre@gmail.com


Comments

Popular posts from this blog

Vargjet e lira dhe mesazhet e Migjenit

Në letersinë shqipe, kur në mendje na vijnë vargjet e lira dhe një ndryshim rrënjësor i formës dhe përmbajtjes të zakontë të poezive, menjëherë na kujtohet Migjeni dhe vargjet e tij të lira. Poezitë e tij janë një paraqitje e zhveshur e realitetit të dhimbshëm, e botës së harruar, e problemeve ekzistencialiste dhe e fenomeneve të cilat dukeshin të rëndomta dhe nuk fliteshin në letërsi, me mendimin se Shqipëria kishte nevojë për patriotizëm dhe atdhedashuri për të ngritur në piedestal frymën atdhetare, përpara problemeve të rënda të përditshmërisë. Vargjet e lira të Migjenit hodhën poshtë të gjitha kufijtë, barrierat dhe klishet. Forma e tyre ishte e crregullt, e lirë dhe e pakufizuar nga kanone të paracaktuar, rimë apo ritëm i brendshëm. Më e lirë akoma ishte përmbajtja, e cila u kthye në himn për kryengritjen kunder varfërisë, padrejtësisë, urisë dhe dhimbjes njerëzore. Vepra ndahet në disa pjesë: Së pari,  Këngët e pakëndueme , të cilat shfaqin një rebelizem të au

‘’Katedralja e Parisit’’ dhe madhështia e Hygo

Java duket se fluturon e bashkë me të vjen dita kur prezantojmë me ju leximin e kohëve të fundit. Nga një bisedë me një mikeshë të krijuar së fudmi, me të cilën jemi gjendur në Klubin e Librit #rrembelibrin, mu kujtua një nga librat, që kam lexuar më me dëshirë gjatë viteve të gjimnazit, ‘’Katedralja e Parisit’’ shkruar nga Viktor Hygo. Vrapova drejt bibliotekës së familjes dhe iu riktheva kësaj kryevepre botërore që atë natë. Nuk munda ta lëshoja nga duart deri ditën e ardhshme dhe në mendje më vërshonin dhe një herë të gjitha ngjarjet e rikujtuara e cdo emocion, të cilin kisha përjetuar nëpërmjet këtij libri. Viktor Hygo konsiderohet si një nga autorët më të mëdhenj të letërsisë frënge e njëkohësisht të asaj botërore. I njohur ndryshe si babai i romantizmit, në veprat e tij dallohet qartë prania e rëndësishme e konceptit "turmë" dhe pikërisht kjo përbën një nga idetë themeltare të tij, ku sipas tij para feudalëve qëndrojnë me autoritetin maksimal për

‘’Shtëpia misterioze’’, kënaqësia e ditëve të verës

Java fluturoi dhe takimi i përhershëm i së shtunës me një libër ndër duar na gjeti në bregun e detit, me aromën e kripes e të rërës. Këtë javë në #njetuferrezeshneperre do flasim për një nga autorët më të mëdhenj francez. Në të vërtetë nuk është   hera e parë që sugjerojmë një libër të Honore de Balzak, por veprat e tij realiste, të bukura, njerëzore e të vërteta nuk mund të bëhen kurrë të përsëritura. Këtë javë do flasim për ‘’Shtëpia misterioze’’, një tregim i shkurtër i Balzakut. ‘’Shtepia misterioze’’ është botuar për herë të parë më 1831 dhe është pjesë e ‘’Komedisë Njerëzore’’. Ky tregim nis me mister që në faqet e para të tij. Dr. Horace Bianchon haset gjatë qëndrimit të tij në qytetin e Vendôme me një shtepi mistike, ku pemët, barishtet e gjelbërimi kishte gjalluar si pa të keq, e ku zogjtë, zvarranikët, macet e brejtësit bashkëjtonin e zhurmonin në shtepinë e braktisur, të cilën me shumë gjasa e gjenin si të tyren. Gjithcka që e bënte shtëpinë misterioze e cimbis

Shkruhemi së bashku

Name

Email *

Message *