Skip to main content

''Mëngjese në Kafe Rostand'' dhe të pathënat e Kadaresë



Mes dyzimeve se rreth cilit libër do flisja sot me ju zgjodha një autor të dashur e të mirënjohur shqiptar. Ditët e fundit, në kryeqytet janë hapur dyert e shtëpisë muze të Ismail Kadares, në zemër të Tiranës. Pallati famëmirë, ku jetuan e lanë përditshmërinë e tyre Kadare dhe Agolli, dy kolosë të letrave shqipe mban firmën e arkitektit e aristit të veçantë Maks Velo.

Për t’u kthyer pak në retrospektivë, ky pallat u ndërtua më vitin ‘74  dhe konsiderohet si prurje e frymës kubiste, pra moderne dhe e pazakontë për kohën. Arkitektit Velo, guximi i pashoq i shfaqur nw stilin e pallatit i kushtoi plot dhjetw vite burg, nw ferrin e izolimit tw komunizmit.Kur bie në mendime rreth pallatit, para të cilit kaloj çdo ditë e çdo herë më bie në mendje secili rresht e varg i shkruar në ato themele, shkallë e apartament. Ndaj sot zgjodha të flas për një libër pak më personal shkruar nga Kadare, i cili titullohet ‘’Mëngjeset në Kafe Rostand’’. Lehtësisht mund ta cilësoja si një formë autobiografie, por në të vërtetë, ky libër është shumë më tepër se aq.

Kadareja zgjodhi të rrëfente në mënyrën e tij karakteristike plot guxim e sinqeritet kujtimet e tij qysh prej vegjëlisë së hershme. Në kafenenë e famshme të Parisit ai kujton kalldrëmet e Gjirokastrës, shtëpinë në të cilën u lind e u rrit, Sokakun e të Marrëve, admirimin për prejardhjen dhe grimca kujtimesh si fëmijë.

Gjithashtu, Kadare prezanton marrëdhënien e tij më letërsinë, njohjen nëpërmjet leximeve me shkrimtarët e mëdhenj botëror dhe kërshërinë për botën artistike. Bashkë me rritjen e tij, ai nuk kursen memorien si student dhe përjetimet e kohës. Gjithçka është rrëfyer rrjedhshëm e bukur dhe e ka kthyer këtë libër në një prezantim jo vetëm me shkrimtarin shqiptar kandidat për Cmimin Nobel, por edhe si Ismailin, njeriun pas emrit të lavdishëm në kopertinat e librave.

Ndër pjesët të cilat lexohen edhe më me kërshëri duke njohur historinë është marrëdhënia e Kadares me sistemin totalitar. Shumë lexues gjykojnë, shumë të tjerë tregohen të ashpër e një pjesë e madhe mbështetës, port ë vërtetat mbi trysninë dhe betejat për librat e tij i zbulon vetëm ai nga cepi i tij vetmitar i Kafe Rostand.

Kafe Rostard nuk është vetëm vendi ku kanë lindur sa e sa shkrime, sa e sa poezi e libra, por njëkohësisht është hapësira, ku Kadare është njohur edhe më shumë koleg të tjerë të huaj. Gjithashtu, ky vend mban peshën e qoshkës së këndshme të veçuar nga gjithçka, që i pengon mendimet e për rrjedhojë krijimtarinë.

Teksa e lexoja isha në mëdyshje nëse ky libër meriton të lexohet pasi ke përfunduar së përthithuri të gjitha veprat e autorit apo pa i nisur ende si për t’u prezantuar së pari më njeriun e më pas më shkrimtarin. Ende nuk e kam gjetur përgjigjen dhe mendoj se këshilla të tilla janë të parëndësishme kur bëhet fjalë për një libër, të cilin duhet ta lexoni domosdoshmërisht.

Së pari, ky libër hap horizonte të reja mbi Ismailin, duke nisur me vogëlushin në Gjirokastër, studentin në Tiranë e Moskë, shkrimtarin në monizëm e njeriun e shquar të letrave në Paris. Vendbanimet e ndryshme prezantojnë lexuesit me figurën poliedrike të autorit.
Së dyti, ky libër është disi më intim se veprat e tij letrare. Kadareja i rrëfehet lexuesit pa korniza, por me elegancën që gjithnjë e karakterizon dhe sheshon barrierat mes tyre, duke shuar kureshtjen për çështje me interes të lartë.

Së treti, asnjëherë nuk ke lexuar aq shumë sa do duhej nga Kadare. J Të tregohem e sinqertë, sa herë më bie në duar një libër, në të cilin nuk jam zhytyr ende nga Kadare e rrëmbej pa e menduar  më gjatë. Finesa e të shkruarit, artikulimi i qartë, thellimi i mendimit, stili i tij i papërsëritshëm dhe delikatesa e të shprehurit e bën çdo libër një bekim në duartë e lexuesit.

Në përfundim, ju ftoj jo vetëm të lexoni ‘’Mëngjese në Kafe Rostand’’ për të njohur anën më njerëzore të përshfaqes së shkrimtarit të madh, por gjithashtu të vizitoni hapësirën, ku lindën veprat emblematike të tij, shtëpinë e tij tanimë muze.

Rilexohemi shumë shpejt,
©RE

*Ky artikull nuk lejohet të ribotohet pa lejen e autores. 

Kontaktoni: njetuferrezeshneperre@gmail.com

Comments

Popular posts from this blog

Vargjet e lira dhe mesazhet e Migjenit

Në letersinë shqipe, kur në mendje na vijnë vargjet e lira dhe një ndryshim rrënjësor i formës dhe përmbajtjes të zakontë të poezive, menjëherë na kujtohet Migjeni dhe vargjet e tij të lira. Poezitë e tij janë një paraqitje e zhveshur e realitetit të dhimbshëm, e botës së harruar, e problemeve ekzistencialiste dhe e fenomeneve të cilat dukeshin të rëndomta dhe nuk fliteshin në letërsi, me mendimin se Shqipëria kishte nevojë për patriotizëm dhe atdhedashuri për të ngritur në piedestal frymën atdhetare, përpara problemeve të rënda të përditshmërisë. Vargjet e lira të Migjenit hodhën poshtë të gjitha kufijtë, barrierat dhe klishet. Forma e tyre ishte e crregullt, e lirë dhe e pakufizuar nga kanone të paracaktuar, rimë apo ritëm i brendshëm. Më e lirë akoma ishte përmbajtja, e cila u kthye në himn për kryengritjen kunder varfërisë, padrejtësisë, urisë dhe dhimbjes njerëzore. Vepra ndahet në disa pjesë: Së pari,  Këngët e pakëndueme , të cilat shfaqin një rebelizem të au

‘’Katedralja e Parisit’’ dhe madhështia e Hygo

Java duket se fluturon e bashkë me të vjen dita kur prezantojmë me ju leximin e kohëve të fundit. Nga një bisedë me një mikeshë të krijuar së fudmi, me të cilën jemi gjendur në Klubin e Librit #rrembelibrin, mu kujtua një nga librat, që kam lexuar më me dëshirë gjatë viteve të gjimnazit, ‘’Katedralja e Parisit’’ shkruar nga Viktor Hygo. Vrapova drejt bibliotekës së familjes dhe iu riktheva kësaj kryevepre botërore që atë natë. Nuk munda ta lëshoja nga duart deri ditën e ardhshme dhe në mendje më vërshonin dhe një herë të gjitha ngjarjet e rikujtuara e cdo emocion, të cilin kisha përjetuar nëpërmjet këtij libri. Viktor Hygo konsiderohet si një nga autorët më të mëdhenj të letërsisë frënge e njëkohësisht të asaj botërore. I njohur ndryshe si babai i romantizmit, në veprat e tij dallohet qartë prania e rëndësishme e konceptit "turmë" dhe pikërisht kjo përbën një nga idetë themeltare të tij, ku sipas tij para feudalëve qëndrojnë me autoritetin maksimal për

Naim Frashëri dhe rilindja në letërsinë shqipe

Naim Frasheri është një nga rilindasit më të vecantë të letrave shqipe. Në përmbledhjen poetike ‘’Lulet e verës’’ ai vjen më i plotë si autor dhe prek në të tema të larmishme. Titulli ‘’Lulet e verës’’ ka kuptimin e pranverës, pra prurjen e dickaje të re dhe të gëzueshme, sic ishte liria. Motivet kryesore në veprën e tij janë patriotizmi e atdhedashuria , filozofia dhe dashuria . Së pari, motivi atdhetar lidhet ngushtë edhe me përpjekjet e tij dhe të vëllezërve për hapjen e shkollave shqipe, ringritjen e krenarisë kombëtare, evokimin e figurës së lavdishme të Skëndërbeut, si për t’i kujtuar të gjithëve trimërinë dhe aftësitë e shqiptarëve. Gjithashtu, Naimi ngul këmbë tek rëndësia    e përcjelljes së gjuhës shqipe. Poezi të cilat prekin këto tematika janë: ‘’ "Gjuha jonë", "Tradhëtorët", ‘’Korca’’ etj. Së dyti, motivi filozofik i shtroi rrugën në letërsinë shqipe poezive medituese. Në këto poezi lexojmë përshtjellimet e autorit, dilemat e tij për

Shkruhemi së bashku

Name

Email *

Message *