Adoleshenca është periudha në të cilën leximi i librave duhet të gëlojë. Kjo fazë kaq e rëndësishme i jep formë lexuesit të rritur pas disa vitesh dhe është çelësi që do tregoi se cilës letërsi do i drejtohet i rrituri në vitet e ardhshme. Adoleshenca është periudha ku klasikët duhet të përpihen, të lexohen me një frymë e të ngjiset në shpirt dashuria për librat e mirë.
Gjithashtu në këtë periudhë lexuesi duhet të aftësohet
për të zgjedhur libra me vlërë; duhet të mësojë të analizojë; të ushqejë
inteligjencën emocionale e t’i japi jetë ëndrrave të tij. Librat janë një çast
qetësie në ato beteja kaotike lufte me veten e të tjerët për të njohur
idenditetin tënd; trupin; shpirtin dhe mendjen.
Sot në #njëtufërrezeshnëperre dua të ndaj me ju tri
libra bashkëkohor të cilët nuk duhet të mungojnë në leximet e bukura të
adoleshencës, për të ndërtuar konceptin e lirisë së individit në një botë që ka
ende shumë për të bërë në këtë drejtim.
1. Poezitë
e Teodor Kekos
Nuk kam arritur të flas kurrë për Kekon në hapësirën
time mjaftueshëm, aq sa e dua atë . Keko është poeti, shkrimtari e publicist fisnik,
i cili përcjell finesën dhe rebelizmin e tij në gjithçka ka shkruar. Keko është
poeti delikat, që të rrëmben në botën e tij, ku qeveris liria.
Poezitë e Kekos mbartin shpirtin e tij në çdo varg.
Figuracioni e ngjyrat e larmishme me të cilat e sheh botën të mbushin shpirtin
plot. Keko është transparent, i sinqertë, i këndshëm, filozofal e njëkohësisht ndër poetët që i ka shkruar më bukur dashurisë
në gjuhën shqipe.
Adoleshentët jo vetëm duhet të edukohen me poezitë,
të cilët janë një metodë reflektimi e arrirë, por sidomos nga Keko si poet do
njiheshin me dashurinë në më mënyrën më të bukur. Keko nuk është cliché; Keko
nuk është i mërzitshëm; Keko nuk është një poet tradicional.
Keko hap dyert e shpirtit të tij për të shprehur çdo
etapë të jetës, ashtu siç e ndjente pa maskime e pa asnjë kokëçarje mbi
mendimet e lexuesit. Kekos i buron trimëria dhe liria njësoj siç flet për jetën
ashtu dhe për betejat me vdekje; njësoj për fëmijët e bashkëshorten dhe për nënën;
njësoj për të bukurën edhe grotesken.
Nga dashuria që kam për Dor Kekon, krijimtarinë e
tij mund ta shquaj edhe në mjegull dhe kjo është ndër dashuritë më objective që
mund të përjetojë njeriu në jetë. Nuk mund të lexosh Kekon dhe të mbyllës
kapakun e fund-librit duke mos e dashur për njeriun e rrallë që shfaqte në
krijimtarinë e tij.
Për më tepër mbi poezitë e Kekos mund të lexoni në
linkun e mëposhtëm:
http://njetuferrezeshneperre.blogspot.com/2018/03/mes-kryqezimesh-te-teodor-kekos.html
2. Unë
jam Malala – Malala Yousafzai
Ky është një libër i pazakonte,
tronditës dhe të le shumë hapësirë të meditosh. Malala tregon në vetë të parë
historinë e familjes së saj, ëndrrat e një adoleshenteje, dëshirat për të
ardhmen dhe njëkohësisht historinë e vendit të saj,e cila shprehet shkurtimisht
nëpërmjet absurdit: ‘’ Unë vij nga një vend që u krijua në mesnatë. Kur
pothuajse dhashë shpirt, ishte vetëm pas mesditës.’’
Ngjarjet e librit janë aq aktuale e të prekshme edhe sot në vende të vecanta në botë, saqe kanë aftësinë të rrënqethin e të bëjnë të lutesh për paqe dhe liri.
Ky liber arrin ta copëtoj zemrën në njëmijeenjë pjesëza e të duhet shumë kohë sa të mbledhesh pjesët e thyera, të cilat nuk ngjiten më kurë. Ato do arrijnë të ringjiten vetëm kur në botë të mos vuaje më askush nga padija, mallkimi i ligësisë dhe patolerancës. Njëkohësisht, ky libër është një burim i pastër frymëzimi. Bota e adhuroi Malalën e bashkë me të edhe unë. Vullneti i saj, këmbëngulja, mos dorëzimi dhe forca tregojnë se në një botë burrash, ku ende kryhen aborte pse foshnja është vajzë, ne mund t’ja dalim, pa u zbrabsur nga asnjë keqdashës taleban a cfarëdo emri të mbajë.
Përshtypjen e plotë të librit mund
ta lexoni në linkun e mëposhtëm:
http://njetuferrezeshneperre.blogspot.com/2018/06/une-jam-malala-historia-e-vajzes-qe.html
3.
“Rrëfenja e shërbëtores” – Margaret Atwood
Ky libër trajton lirinë e
individit, por veçanërisht atë të gruas në një shtet totalitar e të
kontrolluar, kur edhe gjërat më të thjeshta janë një luks e të kontrolluara.
Libri ‘’Rrëfimet e shërbëtores’’
shkruar nga Margaret Atwood është një rrëfim i dhimbshëm, I cili të
rikujton vlerën e lirisë.
Përmbajtja e këtij romani është atipike. Ngjarjet zhvillohen në një shtet totalitar, në një realitet imaginar të së ardhmes, ku roli dhe të drejtat e grave kanë ndryshuar kryekëput. Gratë konsiderohen si pronë e shtetit dhe mungesa e lirisë e të drejtave si dhe organizimi i shtetit ka në qendër të tij terrorin dhe kufizimin. Ky libër do i edukonte adoleshentët me konceptin e lirisë së vajzave dhe grave dhe do u rrëfejë historinë e mundimshme të të drejtave të grave duke menduar sesa shumë duhet bërë ende në këtë botë, e cila nuk është një botë burrash, por një botë dashurie.
Përshtypjet e plota të romanit mund t’i lexoni në linkun e mëposhtëm: http://njetuferrezeshneperre.blogspot.com/2019/01/rrefimet-e-sherbetores-dhe-lutjet-e.html
Në përfundim mund të them se këto janë një listë e
shkurtër me libra bashkëkohor, të cilët do kontribuonin të ndërtonin idealinë e
lirisë së individit tek adoleshentët. Megjithatë këto nuk janë të vetmit libra
që duhen lexuar mbi këtë tëmë.
PS: Mbani pranë miqtë, por librat edhe më pranë!
©RE
*Ky artikull nuk lejohet të ribotohet pa lejen e autores.
Comments
Post a Comment